(ณ ห้องเรียน 2-A)
มาโคโตะ: ว้าววววววว...☆
สุดยอดเลย! ถึงปีนี้จะบานช้าไปหน่อยก็เถอะ แต่ดอกซากุระก็บานสะพรั่งเต็มที่แล้วล่ะ! สวยจังเลยเนอะ~ ตื่นเต้นขึ้นมาแล้วสิ♪
สุบารุ: ยะฮู้ว ฉันเองก็ตื่นเต้นจนแทบจะแก้ผ้าออกมาแล้วเนี่ย~☆
มาโคโตะ: สมที่เป็นอาเคโฮชิคุง ชอบทำอะไรเกินคาดจริงๆเลย! หุหุหุ ผมนับถือเลยล่ะ...!
โฮคุโตะ: โหวกเหวกโวยวายอะไรกันอยู่น่ะ เจ้าคู่หูติ๊งต๊อง
สุบารุ: อะฮะฮะ วันนี้ฮกเก้ก็ยังคูลเหมือนเดิมเลยนะ~☆
แต่ว่าเลิกทำตัวเย็นชาทีเถอะ ดอกซากุระบานทั้งทีนะ! ขอความอบอุ่นหน่อยสิ...☆
โฮคุโตะ: อย่าเข้ามากอดทั้งๆที่ถอดเสื้อสิ มันอึดอัดนะ ไหงนายถึงได้เริงร่าขนาดนั้นกันเนี่ย อาเคโฮชิ?
แล้วก็ อย่าถอดเสื้อเอาง่ายๆแบบนั้นสิ มีสายตาของเพศตรงข้ามมองอยู่นะ ตอนนี้เราไม่ใช่โรงเรียนชายล้วนแล้ว คิดถึงเท็นโคเซย์บ้างสิ
สุบารุ: อ๊ะ จริงด้วย! ลืมเท็นโคเซย์ไปเลย! โทษทีนะ~ พอดีว่ายังไม่ชินที่มีเด็กผู้หญิงอยู่ในห้องเรียนน่ะ?
เดี๋ยวจะให้ดูอุ๊กกี้เปลือยทั้งตัวเป็นการไถ่โทษก็แล้วกัน หมอนี่ร่างกายดูดีกว่าที่คิดอีกนะ~☆
มาโคโตะ: ไม่เห็นเข้าใจเหตุผลเลย อาเคโฮชิคุง! หยุดน้า~ ไหงช่วงนี้ทำตัวเหมือนคนเมากันล่ะเนี่ย? เพราะเป็นฤดูใบไม้ผลิเหรอ!?
สุบารุ: ใช่แล้ว เพราะเป็นฤดูใบไม้ผลิไงล่ะ! ก็เลยทำให้ฉันดีดแบบไร้เหตุผลขึ้นมาน่ะ☆
นี่นี่ วันนี้ทุกคนจะไปชมดอกไม้กันใช่ไหมล่ะ? ก่อนหน้านี้ก็บอกแล้วใช่ไหมล่ะ ว่าถ้าซากุระบานแล้วจะไปดูด้วยกันน่ะ♪
ฉันตั้งตารอสุดๆเลยนะ! มาร้อง มาเต้น ครื้นเครงให้เต็มที่กันไปเลย~
ถอดเน็คไทมาคาดไว้บนหัว วาดหน้าตาติ๊งต๊องบนหน้าท้อง แล้วก็เต้นระบำเปลือยกายซะเลย~☆
โฮคุโตะ: น่าเสียดายนะ
การชมดอกไม้ของปีนี้ถูกยุบแล้วล่ะ
สุบารุ: พูดเรื่องอะไรน่ะฮกเก้~!? เอ๊ะ ทำไมอะ? ไม่เห็นเข้าใจเลย!
โฮคุโตะ: อืม ถ้าจะพูดให้ถูกล่ะก็ พวกเรา Trickstar เข้าร่วมการชมดอกไม้ไม่ได้ เพราะมีงานอยู่ไงล่ะ
ยังต้องเตรียมการ ฝึกซ้อม และอื่นๆอีก ต่อจากวันนี้ไปจะยุ่งกันสุดๆเลยล่ะ?
สุบารุ: เอ๋ งานเหรอ? ไม่เห็นได้ยินมาก่อนเลย! เพิ่งจะจมดรีมเฟสใหญ่ไปเอง ไม่ใช่ว่านายบอกว่าเราจะได้พักกันซักพักหรอกเหรอ!
โฮคุโตะ: หมายถึง DDD สินะ จริงอยู่ว่านั่นเป็นการต่อสู้ที่ดุเดือดมาก ฉันก็เลยตัดสินใจว่าควรจะพักผ่อนกันซักพักแต่ว่า...
เราดันได้รับงานใหญ่มา รู้จัก "ซากุระเฟส" กันหรือเปล่าล่ะ?
เป็นดรีมเฟสพิเศษ ที่จะจัดขึ้นในเทศกาลชมดอกไม้ของทุกปี
มีเพียงยูนิตเดียวจากทั่วทั้งโรงเรียนเท่านั้น ที่จะถูกรับเลือกให้ไลฟ์เพื่อผู้ชมที่มาดูดอกไม้ได้ชม
แล้วพวกเรา Trickstar คือผู้ที่ได้รับเกียรติให้ทำหน้าที่นั้นไงล่ะ จะปล่อยโอกาสดีๆแบบนี้ไปไม่ได้หรอก
พวกเราก็ไม่ได้โชว์ตัวมานานแล้วด้วย เป็นโอกาสที่จะได้สร้างชื่อเสียงไงล่ะ
หากพวกเราเอาชนะในดรีมเฟสไปเรื่อยๆ ก็จะเป็นการเพิ่มชื่อเสียงภายในโรงเรียนยูเมะโนะซากินี้ด้วย
แต่ตอนนี้ เรายังเป็นแค่ยูนิตกระจอกๆที่แค่เป่าเบาๆก็ปลิวแล้ว
ถ้าประมาทล่ะก็ได้ถูกเล่นงานแน่ สภานักเรียนเองก็คงไม่คิดที่จะปล่อยพวกเราไปทั้งๆอย่างนี้หรอก
ต้องสั่งสมกำลังและสร้างชื่อเสียงเอาไว้... ไม่ว่ายังไงพวกเราก็จำเป็นที่จะต้องเติบโตให้กลายเป็นยูนิตที่แข็งแกร่งเพื่อตอบรับทุกสถานการณ์ได้
สุบารุ: ไม่เอาอ่ะ! ฉันจะไปชมดอกไม้ล่ะนะ~ เท็นโคเซย์เองก็ไปด้วยกันเถอะ☆
โฮคุโตะ: จะไปไหนน่ะอาเคโฮชิ ฟังที่คนอื่นเค้าพูดบ้างสิ!
สุบารุ: หนวกหูน่า! ฮกเก้ เจ้าคนบ้างาน ยังไงฉันก็จะไปชมดอกไม้นั่นล่ะ!
เฝ้ารอมาตั้งนานจนดอกซากุระบานเต็มที่ขนาดนี้ จะมัวทนทำงานอยู่ได้ยังไงกัน!
ฮกเก้น่ะ คิดว่างานหรือการชมดอกไม้สำคัญกว่ากันล่ะ!?
โฮคุโตะ: ก็งานไง
สุบารุ: เจ้าคนดื้อด้านเอ้ย! ไม่สนแล้ว ถ้าอยากทำงานขนาดนั้นล่ะก็ เชิญทำไปเถอะ!
ส่วนฉันไม่ขอเข้าร่วมด้วยหรอก ซากุระเฟสอะไรนั่นน่ะ! ฉันจะไปชมดอกไม้!
โฮคุโตะ: เดี๋ยวก่อนอาเคโฮชิ เฮ้ย... ไปซะแล้วสิ อะไรของหมอนั่นกัน ไม่เห็นเข้าใจเลย
ช่วยไม่ได้ เอาไว้ค่อยคิดเรื่องของอาเคโฮชิที่หลัง พวกเรามาเตรียมการเรื่องซากุระเฟสกันเถอะ
ไม่เหลือเวลาให้โอ้เอ้แล้ว ดอกซากุระไม่บานรอเราอยู่แบบนั้นตลอดไปหรอกนะ
มาโคโตะ: อืม~ ผมก็เข้าใจความรู้สึกของอาเคโฮชิคุงกับฮิดากะคุงทั้งสองฝ่ายนั่นล่ะ แต่ก็พูดอะไรไม่ได้หรอกนะ~?
ถ้ามีเรื่องอะไรที่ผมทำได้ล่ะก็จะขอช่วยเองนะ อย่าฝืนแบกรับทุกอย่างด้วยตัวคนเดียวนะ ฮิดากะคุง?
โฮคุโตะ: เข้าใจแล้วล่ะ โทษทีนะยูกิ ต้องคอยเป็นคนกลางระหว่างฉันกับอาเคโฮชิอยู่ตลอดแบบนี้คงลำบากแย่ล่ะสิ?
มาโคโตะ: ไม่หรอกน่า Trickstar ไม่ได้มีผมแค่คนเดียว แต่ยังมีอิซาระคุงกับเท็นโคเซย์จังอยู่ด้วยนี่นา
ไม่ได้ตัวคนเดียวหรอก เพราะงั้นสบายมาก~♪
เรื่องของอาเคโฮชิคุง น่าจะฝากให้เท็นโคเซย์จังช่วยจัดการได้นะ ก็เด็กคนนั้นคอยเฝ้ามองพวกเราอยู่เสมอเลยนี่นา
มาคืนดีกัน แล้วก็สนุกสนานกับเทศกาลแห่งซากุระไปด้วยกันทุกคนเถอะนะ...♪
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น