(ณ การ์เด้น เทอแรนซ์)
เอย์จิ: ไง UNDEAD ทุกคน ขอบคุณที่มากันนะ
ตั้งตารอการมาเยือนของพวกเธออย่างใจจดใจจ่ออยู่เลยล่ะ
เรย์: อะไรกัน อะไรกัน... ได้ยินมาว่าหลังจากตอนนั้นเท็นโชอินคุงก็ยุ่งตัวเป็นเกลียวจนไม่มีเวลาว่างให้พักผ่อนเลยไม่ใช่หรือ
ไม่คาดคิดเลยว่าจะยินดีกับการมาเยือนของพวกเราถึงขนาดนั้น
นึกว่าอาจจะถูกขับไสไล่ส่งไปเสียอีก แต่เหมือนว่าข้าจะคิดผิดนะ
เอย์จิ: นี่ไม่ใช่ B1 ซักหน่อย ผมไม่ทำอะไรใจจืดใจดำหรอก
แม้อำนาจของสภานักเรียนจะยังคงเดิม แต่วิธีคิดคงจะค่อยๆเปลี่ยนแปลงไปเหมือนกัน
ผมว่าแบบนั้นเองก็ดีเหมือนกัน โรงเรียนนี้ "มั่นคง" ขึ้นแล้ว การที่สงบสุขแบบนี้ก็ถือว่าดีแล้วล่ะ
ถ้าหากเธอคนนั้นไม่ปรากฎตัวขึ้นมาล่ะก็ เธอก็อาจจะไม่ได้มาหาผมถึงที่นี่แบบนี้หรอก
ผมเคยคิดเอาไว้ว่าถ้าหากทุกอย่างเป็นไปตามอุดมคติของผมล่ะก็ ซักวันหนึ่งวันที่จะได้เบ่งบานในฐานะวัฒนธรรมอันงดงามก็คงจะมาถึง
แต่ผู้ที่ทำให้ผมเห็นว่ามีหนทางอื่นอยู่นั้น ก็คือ Trickstar
แล้วผมเองก็คาดหวังในตัวของเธอคนนั้น และ UNDEAD ที่คอยช่วยเหลือพวกเขาอยู่ไม่น้อยเลยเหมือนกัน
แน่นอนว่าไม่มีทางที่จะไม่เจ็บใจที่พ่ายแพ้ไปอยู่แล้วล่ะ
โคงะ: ถ้างั้นก็มาเอาคืนซะเซ่ ไอ้คุณประธานนักเรียน!
ข้าเองก็ไม่ได้เห็นด้วยกับผลลัพธ์แบบนั้นเหมือนกัน ต้องแพ้ทั้ง S1 ทั้ง DDD แบบนี้ แม่งโคตรน่าโมโหเลยว่ะ!
ถ้าเป็นคุณประธานนักเรียนที่ขี้ขลาดตาขาวอย่างในตอนนี้ล่ะก็ ไม่จำเป็นต้องเอาจริงด้วยซ้ำ จะตัดสินผลภายในชั่วพริบตาให้ดู!
เอ้า เอาไงล่ะ? ถูกท้าซะขนาดนี้ ไม่คิดจะรับคำท้าหน่อยหรือไง!?
เรย์: หุบปากซะวังโกะ หากยังเอาแต่เห่าหอนน่ารำคาญอยู่ล่ะก็ เดี๋ยวเย็บปากนั่นให้ติดกันเสียเลยนี่?
โคงะ: เหอะ ทำได้ก็ลองดูเด้! ข้าคนนี้ไม่มีทางแพ้ให้กับผีดูดเลือดเวรอยู่แล้ว!!
เรย์: อโดนิสคุง ช่วยทำให้วังโกะหุบปากหน่อยได้ไหม? มิเช่นนั้นล่ะก็คุยกันต่อไม่ได้แน่
อโดนิส: รับทราบ โอกามิ อย่าถือโทษกันล่ะ
โคงะ: เวรเอ้ย แกนะแก! ปล่อยมือนะเฟ้ย.... ! อู้อี้ อู้อี้!
เรย์: โทษทีนะ เท็นโชอินคุง วังโกะของทางเราก็มีดีแค่เห่าหอนอย่างเดียวเท่านั้นล่ะ
เอย์จิ: ไม่เป็นไรหรอก สนุกมากเลยล่ะ พวกเธอนี่สนิทกันดีจริงๆเลยนะ แค่ได้มองก็อมยิ้มขึ้นมาแล้ว
เรย์: แหม น่าอับอายเสียจริง แล้ว ไม่มีวังโกะมาเกะกะแล้วด้วย มาเข้าเรื่องกันเถิด
เอย์จิ: ที่ว่าจะทำคาเฟ่พ่อบ้านในงานโรงเรียน ก็เลยอยากจะขอชาสินะ
ไม่มีปัญหาอยู่แล้วล่ะ ถ้าของที่มีอยู่ที่นี่ไม่พอล่ะก็ ไว้มาเอาใหม่ก็ได้นะ
เรย์: ใจดีเสียจริงนะ fine เองก็เข้าร่วมงานโรงเรียนด้วยไม่ใช่หรือ? คิดจะส่งเกลือให้ศัตรูหรือไง?
เอย์จิ: ไม่ใช่แบบนั้นหรอก
งานโรงเรียนนั้นถูกจัดขึ้นเพื่อทำให้โรงเรียนยูเมะโนะซากิคึกคักขึ้น
ถึงจะให้แต่ละยูนิตออกบูธเป็นของตัวเองก็จริง แต่ถ้าสนแต่เรื่องแพ้ชนะล่ะก็ จะทำให้สูญเสียจุดมุ่งหมายที่แท้จริงไป แบบนั้นไม่ใช่ความตั้งใจของผมหรอก
ผมเองก็จะได้ยืมพลังของ UNDEAD ในการทำให้โรงเรียนคึกคักขึ้นไปในตัวด้วยเหมือนกัน ถ้าแบบนั้นล่ะก็ไม่มีอะไรน่าสงสัยใช่ไหมล่ะ
เรย์: เปลี่ยนไปจริงๆนะ เท็นโชอินคุง
เอย์จิ: ผมว่าเธอเองก็เหมือนกันนั่นล่ะ
เรย์: ...ก็คงจะเป็นเช่นนั้นล่ะ ทั้งเท็นโชอินคุง แล้วก็ข้า... มีผู้คนมากมาย เปลี่ยนแปลงไปได้อย่างมากเพราะเท็นโคเซย์เพียงคนเดียว
ไม่นึกเลยว่าจะได้พานพบกับปาฏิหาริย์เช่นนั้น ในระหว่างที่ข้ายังอยู่ในโรงเรียนเช่นนี้... อืม ดีจริงๆที่มีชีวิตยืนยาว
เช่นนั้นก็ เท็นโชอินคุง ขอรับใบชาที่อยู่ที่นี่ไปใช้ด้วยความขอบคุณล่ะนะ
เอย์จิ: ถ้ามีปัญหาอะไรล่ะก็บอกได้ทุกเรื่องเลยนะ หากเพื่อโรงเรียนแล้วล่ะก็ ผมเองก็ไม่เกี่ยงที่จะให้ความร่วมมือเหมือนกัน
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น