(ณ นอกเต้นท์เซอคัส)
มาโอะ: เฮ้~ เท็นโคเซย์! ทางนี้ๆ♪
มาโคโตะ: ในที่สุดก็ถึงวันจริงของเซอคัสแล้วสินะ อากาศดีเป็นใจสุดๆเลยล่ะ! หุหุหุ การได้เจอกับเท็นโคเซย์จังในวันหยุดเองก็รู้สึกแปลกใหม่ดีเหมือนกันนะ~♪
มาโอะ: มันก็สมควรจะรู้สึกแปลกใหม่อยู่หรอก ก็เท็นโคเซย์ใส่ชุดไปรเวทมานี่นา
เซอคัสมันก็ถือว่าเป็นงานโรงเรียนด้วย นักเรียนโรงเรียนยูเมะโนะซากิอย่างพวกเราต้องใส่ชุดนักเรียนนะ~?
ไม่มีใครบอกเรื่องพื้นฐานแบบนั้นกับเธอเลยหรือไง ทั้งสุบารุ โฮคุโตะ กับมาโคโตะ ลืมไปแล้วเหรอว่ายัยนี่เป็นนักเรียนใหม่(เท็นโคเซย์)น่ะ?
มาโคโตะ: อ๊ะ ขอโทษที ลืมไปเลยน่ะ พอรู้สึกสนิทสนมกับเท็นโคเซย์จังแล้ว ก็เลยไม่รู้สึกว่าเป็นเด็กใหม่เลยน่ะ~?
มาโอะ: แล้วไหงถึงได้เรียกว่าเท็นโคเซย์เล่า ก็เรียกกันด้วยชื่อซะสิ
แต่ว่าเป็นเพราะเรียกเท็นโคเซย์มานานจนเคยชิน ก็เลยหาจังหวะเปลี่ยนมาเรียกชื่อยากสินะ~?
มาโคโตะ: ใช้โอกาสนี้เปลี่ยนมาเรียกชื่อเลยดีไหมล่ะ? สร้างความแตกต่างในระหว่างที่อาเคโฮชิคุงกับฮิดากะคุงไม่อยู่ซะเลย~?
มาโอะ: นิสัยเสียจริงๆนะมาโคโตะ แต่ก็เอาสิ จะได้มีแค่พวกเราที่ร่นระยะห่างกับเท็นโคเซย์ขึ้นไง~♪
เดิมทีเจ้าพวกนั้นก็ไม่อยู่เพราะต้องรับงานโปรโมทนิตยสารด้วย มีแต่พวกเราที่โดนจับออกจากกลุ่มเนี่ยน่าเศร้าจะตายไปเนอะ มาโคโตะ~?
มาโคโตะ: อื้มๆ ทั้งที่ถ้าคราวนี้ไม่ใช่งานถ่ายรูปล่ะก็ ผมคงเข้าร่วมได้ไปแล้วล่ะ น่าเศร้าจังเนอะ ทั้งที่ความสนิทสนมคือจุดขายของ Trickstar แท้ๆเชียว~?
มาโอะ: ถ้าเจ้าพวกนั้นเกิดดังกันอยู่แค่สองคนล่ะก็ ฉันกับมาโคโตะก็แค่ตั้งยูนิตใหม่ขึ้นมาจัดการเจ้าพวกนั้นก็พอแล้วล่ะ~♪
มาโคโตะ: นั่นสิเนอะ พอถึงตอนนั้นก็ขอฝากด้วยนะ! ผมกับอิซาระคุง เพื่อนกันตลอดไป☆
มาโอะ: เดี๋ยวนะ นี่มันไม่ใช่เวลาจะมาอวยกันเองแล้ว ใกล้จะเริ่มเวลาเปิดการแสดงเซอคัสแล้วด้วย ไปทักทายพวกนักแสดงแล้วนั่งประจำที่ตัวเองกันเถอะ~
วันนี้พวกเราเป็นแค่ผู้ชมธรรมดาๆนี่นะ มาสนุกสนานกันให้เต็มที่ไปเลยเถอะ♪
มาโคโตะ: อ๊ะ จริงด้วย พวกเราไปทักทายที่ห้องพักนักแสดงก็ได้นี่นา ยังไงก็เรียกว่าเป็นผู้ไม่เกี่ยวข้องไม่ได้ด้วยนี่นะ
ไปให้กำลังใจทุกคน ที่กำลังประหม่าเพราะต้องขึ้นแสดงกันเถอะ~♪
มาโอะ: ไม่ใช่มาโคโตะนี่นา fine กับ 2wink คงไม่มีประหม่าหรอกมั้ง~?
แต่ว่า ยังไงพวกเขาก็ให้ตั๋วเข้าชมพวกเรามาฟรีๆเป็นการตอบแทนที่ไปช่วยซ้อมด้วยนี่นะ
อย่างน้อยก็ควรจะไปทักทายตามมารยาทนั่นล่ะ
ถึงยามปกติจะเป็นศัตรูกัน แต่เราก็เป็นไอดอลของโรงเรียนยูเมะโนะซากิเหมือนกันนี่นา ฉันเองก็มีคนรู้จักในสภานักเรียนเป็นการส่วนตัวอยู่เยอะด้วย เลยอยากจะไปให้กำลังใจน่ะ♪
มาโคโตะ: ได้ตั๋วมาพอสมควรเลย
พอลองค้นในเน็ตดูแล้ว ตั๋วของเซอคัสเนี่ยขายดีเป็นเทน้ำเทท่าจนขนาดจองที่นั่งยังยากเลยล่ะ~?
นั่นแค่ที่เห็นจากภายนอกด้วยนะ ดีจริงๆเลยที่มาเป็นไอดอล~♪
มาโอะ: เดี๋ยวดิ ถ้าเป็นไอดอลล่ะก็พวกเราเองก็ควรจะมุ่งมั่นเพื่อมายืนอยู่บนเวทีใหญ่แบบนี้ด้วยเหมือนกันไม่ใช่เหรอ
มาโคโตะเนี่ย จะเรียกว่าหลงประเด็นหรือซื่อดีล่ะ...?
แต่จะว่าไปแล้ว ฝูงชนแน่นเอี๊ยดจริงๆนะเนี่ย ทุกคนมารวมตัวกันเพื่อชมเซอคัสทั้งนั้นเลยใช่ไหมเนี่ย? ครึกครื้นสุดๆ♪
มาโคโตะ: ข้างๆกันก็มีสวนสัตว์กับสวนสนุกอยู่ด้วย น่าจะมีผู้ชมของทางนั้นเยอะอยู่เหมือนกันนะ
บางทีจำนวนผู้ชมที่ให้ความสนใจ อาจจะเทียบเท่าซากุระเฟสเลยก็ได้นะ~?
มาโอะ: ชักจะเข้าใจเหตุผลที่ fine โยนซากุระเฟสมาให้พวกเราจัดการ แล้วมุ่งเป้าให้กับเซอคัสแล้วสิ
ถ้าเป็นอีเวนท์ภายในโรงเรียนล่ะก็ คงไม่มีผู้ชมมากถึงขนาดนี้หรอก
เห็นถึงความแตกต่างได้ตั้งแต่ก่อนเซอคัสเริ่มเลยล่ะ~ แต่ว่าเพราะอย่างนั้นล่ะ พวก fine ถึงห้ามล้มเหลวเด็ดขาด
ดรีมเฟสขนาดใหญ่ที่จัดนอกโรงเรียนแบบนี้... บางทีแรงค์อาจจะมากกว่า S1 ด้วยซ้ำ ไม่ว่าจะสำเร็จหรือล้มเหลว ก็จะต้องมีผลกระทบอย่างใหญ่หลวงแน่
แบบนี้คงต้องคอยจับตาดูอย่างจริงจังแล้วสิ ถ้าไม่ระวังตัวล่ะก็ มีหวังถูกทิ้งห่างแบบที่พวกเราไม่มีวันตามทันได้แหงๆเลย
มาโคโตะ: นั่นสินะ ทำเอาผมเองก็เผลอประหม่าไปด้วยเลย... เอ๊ะ?
มาโอะ: เหวอ เป็นอะไรไปน่ะมาโคโตะ อย่าจู่ๆก็เข้ามากอดกันงั้นสิ มันอึดอัดนะ?
มาโคโตะ: โทษที พอดีว่าเห็นโอกามิคุงอยู่ทางนั้นน่ะ แบบว่า พอเห็นโอกามิคุงปุ๊ป ก็จะต้องหลบปั๊ปเป็นปฏิกิริยาตอบสนองเลยน่ะ!
มาโอะ: นี่นายกลัวโคงะขนาดไหนกันเนี่ย เจ้าหมอนั่นไม่ใช่สัตว์ป่าซักหน่อย ถึงจะถูกเจอหน้าก็คงไม่โดนกัดหรอกน่า~?
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น