(ณ ระเบียงทางเดิน) (ฤดูใบไม้ร่วง)
เลโอ: เธอรู้จักเจ้าพวกนั้นหรือเปล่า? เออ... ที่เป็นเมมเบอร์ของ Knights น่ะ มีริสสึ เซนะ นารุ... แล้วก็เหมือนจะมีใครอีกคนนี่ล่ะ?
เดี๋ยวก่อน! ขอฉันคิดก่อน! อย่าช่วงชิงปาฏิหาริย์ไปจากฉันนะ!
รู้สึกว่าจะเป็นเด็กใหม่ที่สำเนียงดีๆสินะ จริงด้วย เจ้าเด็กใหม่ไงล่ะ!
การคาดเดาและจินตนาการของฉัน จะต้องนำพาไปสู่คำตอบได้อย่างแน่นอน! วะฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า☆
เอาเป็นว่า ต้องตามหาทุกคนรวมเจ้าเด็กใหม่ แล้วให้บรรเลงผลงานชิ้นเอกนี้แล้ว...!
หืม? นี่เธอ ทำท่าทางระสับระส่ายจังนะ! หรือว่าจะเห็น UFO เหรอ?
ที่ไหน? เห็นที่ไหนน่ะ? ฉันเคยเจอกับมนุษย์ต่างดาวด้วยล่ะ
ก่อนอื่นก็ต้องทักทายกันก่อน! อุ๊จจูว~! เอ้า เธอเองก็พูดด้วยสิ! อุ๊จจูว~!
สำเนียงเธอนี่ดีจังนะ! ดีกว่าฉันซะอีก! วะฮ่าฮ่า น่าอิจฉาจัง☆
อา มาแล้ว มาแล้ว อินสปิเรชั่นมาแล้ว☆
ไม่อยากเชื่อเลยว่าเขียนผลงานชิ้นเอกไปตั้งขนาดนั้นแล้ว ยังจะเขียนต่อได้อีก!
เป็นเพราะได้ติดต่อกับมนุษย์ต่างดาว อินสปิเรชั่นก็เลยพุ่งสูงขึ้นจริงๆด้วย☆
จะเขียนล่ะนะ จะเขียนล่ะน้า... หวา ไม่มีบรรทัดห้าเส้นเหลือแล้ว! แต่ว่า เรายังมีปากกาเมจิกอยู่!
เขียนผลงานชิ้นเอกของฉันไว้บนกำแพงกับพื้น... เอ๊ะ มีอะไรน่ะ? อย่ามาคุยกันนะ!
ก็บอกว่าอย่ามาคุยด้วยไงเล่า.... เมมเบอร์ของ Knights? จริงด้วยจริงด้วย นึกออกแล้ว!
ถ้าไม่มีผู้ที่คอยบรรเลงบทเพลงอันแสนวิเศษล่ะก็ มันก็คงไม่ได้เห็นแสงเดือนแสงตะวันกันพอดี! เจ้าพวกนั้นนี่มีบุญจริงๆที่ได้ร้องเพลงที่ฉันแต่ง วะฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า☆
เอาล่ะ จะถอดชุดนักเรียนทิ้งไปแล้วเปลี่ยนไปใส่ชุด Knights แทนล่ะนะ จะยังไงภายนอกก็ต้องดูดีเอาไว้ก่อน การสนทนากับมนุษย์ต่างดาวเองก็เช่นกัน
เพื่อที่จะแสดงตัวว่าฉันเป็นมนุษย์ต่างดาว ก็เลยคิดคำทักทายว่า "อุ๊จจูว~" ขึ้นมาน่ะ แต่ว่าเสียงที่เป็นเอกลักษณ์แบบนั้น ทำยากมากเลยล่ะ
ถ้าเป็นเธอล่ะก็น่าจะคุยกับมนุษย์ต่างดาวได้นะ หลักเหตุผลงั้นเหรอ? อย่าพูดเรื่องน่าเบื่อสิ! การที่จะให้กำเนิดเพลงดีๆได้ มันต้องใช้พลังจินตนาการนะ!
เพิ่มพูนพลังจินตนาการให้มากขึ้นกว่านี้! ที่สุดปลายนั้น จะมีโอเปร่ารอเราอยู่...☆
งั้น ฉันไปก่อนนะ! เธอเองก็รีบตามมาอย่าสายซะล่ะ~? วะฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า☆
(ณ เวทีกลางแจ้ง)
เลโอ: ที่นี่คือเวทีกลางแจ้งสินะ! เป็นเพราะวิ่งวุ่นไปนู่นมานี่ก็เลยเสียกำลังกายไปโดยใช่เหตุ แต่ก็ค่อยยังชั่วที่มาถึงได้~
โรงเรียนนี้ทั้งกว้าง ทั้งซับซ้อน แปลกประหลาดโดยที่ไม่เข้าใจเหตุผลเลย! ราวกับว่าเป็น "กระต่ายที่หลงทางอยู่ในเขาวงกต" เลยล่ะ
อา วลีตะกี๊เจ๋งดีนี่นา☆ เขียนได้แน่ เขียนได้แน่! บทเพลงเลื่องชื่อ!
อ้าว อันสึ? อันสึใช่มะ เธอน่ะ มาทำอะไรในที่แบบนี้น่ะ?
ดะ เดี๋ยว เดี๋ยวก่อนนะ..... อ๋าาาาาาา....!
ขอร้องล่ะ อย่าเพิ่งเฉลยคำตอบนะ! ฉันไม่อยากได้ยินคำตอบ อย่างทุกคนใน Knights ไม่ได้อยู่ที่ไลฟ์หรอกนะ...!
...เอ๊ะ? เจ้าพวกนั้น ไม่ได้อยู่ที่ไลฟ์เหรอ? ฉันไม่เห็นรู้เรื่องเลย~?
หืม เด็กที่ชื่อสุโอก็บอกไปแล้ว? เดี๋ยวก่อนนะ คราวนี้ล่ะ ขอจินตนาการก่อน!
สุโอ... สุโอ... ไม่ได้การเลย! อินสปิเรชั่นไม่พุ่งพล่านเลย! ไม่เห็นคุ้นชื่อเลยซักนิด~!
เด็กปีหนึ่งใน Knights? อ๋อ เด็กใหม่นี่เอง! เจ้าเด็กใหม่สินะ☆ ฉันเป็นพวกไม่จำเรื่องที่ไม่จำเป็นต้องจำด้วย ก็เลยเหมือนว่าจะลืมไปอีกซะแล้วล่ะ♪
แล้ว อะไรต่อนะ ใช่ๆ คุยเรื่องที่ไม่มีใครมาไลฟ์นอกจากฉันน่ะ
อืม แย่ล่ะสิ ฉันเขียนแต่เพลงสำหรับเจ้าพวกนั้นซะด้วย ให้ฉันบรรเลงคนเดียวก็ออกจะยากอยู่นะ?
ไม่พอ ไม่พอ ถ้าเกิดว่าแขนฉันเป็นเหมือนพระพันกรล่ะก็ คงจะรับบทของทั้งห้าคนได้ด้วยตัวคนเดียวแท้ๆ!
แต่ว่า ผู้ชมที่อยู่ที่นี่ก็มีแค่เธอคนเดียวด้วย เป็นเวทีที่เหมาะสมกับราชาผู้เปลือยเปล่าจริงๆ☆
ดีล่ะ เข้าใจแล้ว ถ้ามีฉันอยู่แค่คนเดียวล่ะก็ ฉันก็จะทำให้โลกนี้เสร็จสมบูรณ์ด้วยตัวคนเดียวให้ดู! อันสึ ขอไมค์ที
เลโอ: เอ้า มาร้อง เต้น และบรรเลงกันเลย เอนเซมเบิลของฉันแต่เพียงผู้เดียว☆
♪~♪~♪
วะฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า☆ ไม่ไหวจริงๆนั่นล่ะ~ เสียงไม่เข้ากันสุดๆเลย! ถ้าผู้ชมได้ฟังเพลงเสียดหูแบบนี้ล่ะก็ คงจะหนีกันกระเจิงอย่างกับกระต่ายตื่นตูมแน่!
หืม? เธอ ไม่ปิดหูเหรอ? ไอ้ฉันก็ชินกับเสียงร้องเพลงของตัวเองแล้วล่ะ แต่เธอคงจะไม่ชินใช่ไหมล่ะ~?
ไม่ต้องฝืนแล้วจะหนีไปก็ได้นะ? ไม่มีอะไรรับประกันว่าจะฟังเพลงของฉันต่อไปได้โดยไม่เป็นอะไรหรอก~?
หืม เพราะเป็น "โปรดิวเซอร์" ก็เลยต้องฟังจนจบ งั้นเหรอ? วะฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า☆ เธอเนี่ย น่าสนใจดีนี่นา!
คาดเดาการกระทำของเธอไม่ได้เลย สนุกมากเลยล่ะ! ชอบเธอจังเลย รักนะ☆
เยี่ยมเลย เยี่ยมเลย เป็นตัวตนที่อยู่เหนือความคิดของฉันสินะ! รอคนแบบนั้นมานานแล้วล่ะ!
ถ้าเป็นตอนนี้ล่ะก็ อาจจะบรรเลงบทเพลงที่ไม่มีใครเคยได้ยิน ที่อยู่ปลายทางของความคิดและจินตนาการได้ก็ได้!
มาสร้างเสียงอันก้องกังวาลไปทั่วโลกและห้วงอวกาศ และบรรเลงมันกันเถอะ เอนเซมเบิลของพวกเรา... ของฉันแต่เพียงผู้เดียว
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น