(ณ ในเต้นท์เซอคัส)
เรย์: ฟู่ว
ภายในเต้นท์มืดเพราะยังไม่ได้ส่องสปอร์ตไลท์ ให้ความรู้สึกสงบจิตสงบใจดีจริงๆเลย...
นึกว่าจะถูกเผาอยู่ข้างนอกเสียแล้ว เซอคัสเกือบจะได้กลายเป็นงานศพของข้าไปเสียแล้วสิ
โคงะ: ฮึ้ย... ฮึ้ยยย.....
เรย์: เอ้า วังโกะ เหตุใดจึงร้องเหมือนสุนัขไม่ได้กินข้าวแบบนั้นเล่า ปวดฉี่หรือ?
โคงะ: หนวกหูเฟ้ย ข้าหงุดหงิดเพราะเดินชนคนอยู่ตลอดต่างหาก ไหงคนถึงได้แน่นขนาดนี้เนี่ย?
เรย์: หืม ก็วงท็อปไอดอลของโรงเรียนยูเมะโนะซากิอย่าง fine เป็นตัวแสดงหลักนี่นา จะต้องมีการประชาสัมพันธ์และโปรโมทเอาไว้มากมายอยู่แล้วล่ะ
ซักวันหนึ่ง พวกเราเอาก็อยากจะได้ขึ้นแสดงในเวทีเช่นนี้เหมือนกันเหลือเกิน ถ้าเป็นไปได้ก็ขอเป็นใต้ดินหรือในถ้ำที่มืดกว่านี้น่ะนะ...
วังโกะ ฝูงชนแออัดจนเดินแทบไม่ได้เช่นนี้ ช่วยจับมือแม่หนูเท็นโคเซย์เอาไว้ไม่ให้เขาสะดุดล้มทีสิ
โคงะ: ห๋า? น่ารำคาญชะมัด แต่ก็ช่วยไม่ได้ล่ะนะ... เอ้า จับไว้สิ
เรย์: คึคึคึ วังโกะเนี่ย ถ้าเป็นเรื่องของแม่หนูแล้วจะคอยรับฟังอย่างว่าง่ายเลยนะ แม่หนูใช้วิธีการแบบใด ทำให้เจ้าหมาบ้าของ UNDEAD เชื่องได้กันเนี่ย?
มาโคโตะ: โอะ... โอกามิคุง~! ช่วยจับมือผมด้วยสิ โดนใครก็ไม่รู้ชนจนแว่นหลุด มองทางไม่ชัดแล้ว!
โคงะ: ห๋า? ข้าไม่มีรสนิยมชอบจับมือกับผู้ชายเฟ้ย ให้ตายเหอะ นี่แกเป็นเมมเบอร์ของยูนิตที่เคยโค่น fine ได้จริงๆเหรอเนี่ย?
น่าสมเพชชะมัด ถ้าถูกเจ้าคนแบบนี้โค่นได้ล่ะก็ fine เองก็คงไม่ได้เก่งกาจอย่างที่เค้าลือกันหรอกมั้ง?
เรย์: คิดว่าอย่างไรกันเล่า ในตอนนี้ที่เท็นโชอินคุงฟื้นตัวสมบูรณ์แล้ว จะแข็งแกร่งขึ้นยิ่งกว่า fine ที่พวกเรารู้จักเสียอีกนะ?
เจ้าพวกนั้นจะเป็นแค่ของปลอม หรือเป็นผู้แข็งแกร่งตัวจริงเสียงจริงกันแน่นั้น มาดูด้วยตาตัวเองในเซอคัสนี้กันเถิด ตั้งตารอชมกันได้เลย~♪
หืม นั่งตรงนี้ก็แล้วกัน เฮ้อ ค่อยยังชั่วแล้วสิ นี่แม่หนู ช่วยชงชาให้หน่อยได้หรือเปล่า...?
โคงะ: ทำตัวสบายใจเฉิบซะจริงนะ ให้ตายเหอะ ไม่ตื่นเต้นบ้างเลยหรือไง?
เรย์: เจ้านั่นล่ะที่ประหม่าเกินไปแล้ว วังโกะ คิดจะจับมือกับแม่หนูเท็นโคเซย์ไปถึงเมื่อไหร่กันเล่า...?
พวกเราน่ะ แค่รับชมการแสดงนี้ให้เต็มที่ก็เพียงพอแล้ว ถ้าหากไม่เกิดเหตุการณ์อะไรขึ้น ล่ะก็นะ...♪
มาโคโตะ: ว้าววว น่าตื่นเต้นจังเลย! เหล่าผู้ชมที่อัดแน่นเป็นปลากระป๋องในนี้เอง ก็มาดู fine กันหมดทุกคนเลยหรือเปล่านะ? สุดยอดไปเลย!
เป็นเพราะยืนคุยกันนานไปหน่อย ก็เลยใกล้จะได้เวลาเปิดการแสดงเต็มทีแล้วล่ะ~ แต่อิซาระคุงยังไม่กลับมาเลย จะมาทันหรือเปล่านะ?
เหมือนว่าจะเกิดเรื่องอะไรขึ้นด้วย... ถ้าช่วยได้ พวกเราเองก็ควรจะไปช่วยด้วยดีกว่านะ
ถ้าได้เห็นเพอฟอร์แมนซ์อันแสนสุดยอดของ fine ล่ะก็ ผมต้องใจแป้วแน่ๆเลย ละสายตาจากการแสดงไปซักหน่อยก็น่าจะดี~♪
โคงะ: นี่แก ถ้าเป็นลูกผู้ชายล่ะก็อย่าหนีสิฟะ ห้ามทำตัวขี้ขลาดแล้วหลบสายตาด้วย ขนาดเท็นโคเซย์ยังใจเย็นกว่าเลยนะ?
มาโคโตะ: อะฮะฮะ เท็นโคเซย์จังเค้าก็ใจเย็นแบบนี้เสมออยู่แล้วนั่นแหล่ะ...
อ๊ะ ม่านเวทีเปิดขึ้นแล้ว!
จะเริ่มการแสดงแล้วล่ะสิ...☆
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น