(ณ หอประชุมที่กำลัง LIVE)
มาโอะ: ถ้าลำดับเพลงของ fine เป็นเหมือนกับรอบรองชนะเลิศล่ะก็.... คู่แข่งของฉันคือนายสินะ
วาตารุ: Amazing! แต่ถ้าเป็นไปได้ก็อยากแข่งกับโฮคุโตะคุงมากกว่านะครับ~☆
แต่ถ้าเป็นแบบนั้นผมอาจจะเผลออ่อนให้เขาไป จนถูกคนอื่นไม่ไว้ใจเอาก็ได้นี่นะครับ?
ต่อจากนี้จะขอเอาจริง เพื่อชัยชนะของ fine ล่ะนะครับ!
มาโอะ: (อึก....ดันเป็น สามประหลาด ฮิบิกิ วาตารุ งั้นเหรอ)
(แต่ทุกคนใน fine ก็มีฝีมืออยู่ในระดับสูงกันหมดอยู่แล้ว ไม่ว่าจะต้องแข่งกับใครก็คงไม่ใช่หมูๆแน่)
(เป็นเพราะฮิบิกิ วาตารุ ทำตัวแปลกประหลาดเกินไปจนทางโรงเรียนยังประเมินลำบากเลยก็เถอะ แต่ถ้าด้านการแสดงเพียงอย่างเดียวล่ะก็ เรียกว่าเหนือกว่าประธานนักเรียนเสียอีก)
(อันที่จริง ด้านการร้องและการเต้นเองก็อยู่ในระดับต้นๆเหมือนกัน แล้วก็ยังศึกษาวิชาอื่นๆอีกนับไม่ถ้วนด้วย ทั้งมายากล ศิลปะการพูด การเลียนเสียง...)
(เป็นยอดมนุษย์ ที่เชี่ยวชาญในศาสตร์ทุกแขนงเลย!)
(ถ้าฉันเป็นพวกทำได้ทุกอย่างแต่ไม่เก่งซักทางล่ะก็ เขานี่ล่ะคือยอดคนที่ทำได้ทุกอย่างของจริง....!)
วาตารุ: หึหึหึหึ♪ ผมรู้นะครับว่ากำลังคิดอะไรอยู่ แต่ถึงจะน่าสงสารซักเท่าไหร่ ผมก็จะไม่ออมมือให้หรอกนะครับ!
แม้ว่าจะเป็นบทตัวร้ายก็ตาม ในฐานะของประธานชมรมการแสดงแล้ว ก็จะขอแสดงบทบาทนั้นออกมาอย่างงดงาม...☆
ในรอบชิงชนะเลิศเช่นนี้ ผมเองก็ควรจะเอาจริงด้วยเหมือนกันครับ! จะขอทำการถอดหน้ากากออก เพื่อเป็นสิ่งยืนยันถึงความแน่วแน่ว่าผม จะต่อสู้อย่างสุดกำลัง!
เมื่อนักรบแห่งชมรมการแสดงเผยใบหน้าของตนเองเพื่อทำการท้าดวลนั้น ความพ่ายแพ้ก็จะหมายถึงความตายครับ!
โฮคุโตะ: ถึงฉันจะอยู่ชมรมการแสดงเหมือนกันแต่ก็เพิ่งเคยได้ยินนะ.... ไม่ได้เห็นประธานถอดหน้ากากออกมานานแล้วสิ
วาตารุ: ฟุฮ่าฮ่า นี่สินะความรู้สึกของการถูกปลกปล่อย! ฟูลพาวเวอร์ที่ตั้งตารอไงล่ะครับ! Amazing☆
แต่ว่า ผมยังเหลือร่างแปลงอยู่อีกสองร่างนะครับ! เข้าใจความหมายของมันหรือเปล่าล่ะ?
มาโอะ: แค่ถอดหน้ากากแล้วมันจะไปมีอะไรเปลี่ยนกันเล่า แสดงปาหี่อะไรเนี่ย....?
มาโอะ: แล้วก็ ทางนี้เองก็เตรียมใจเอาไว้แล้วเหมือนกัน! ถ้าแค่นั้นล่ะก็ไม่กลัวหรอกน่า ก็รู้ตั้งแต่แรกแล้วนี่นาว่าทางนั้นเป็นคู่ต่อสู้ที่แข็งแกร่งขนาดไหน!
ถึงทางนั้นจะเปลี่ยนร่างอีกสองร่าง ทางนี้ก็จะขอเปลี่ยนร่างซักร้อยร่าง หรือหมื่นร่าง แล้วไล่ตามให้ทันเอง!
จะเติบโตไประหว่างการไลฟ์นี่ล่ะ จะแสดงให้เห็นเอง...!
วาตารุ: Amazing! มีแววตาที่ดีเลยนี่นา พ่อหนุ่ม! มาทำให้เป็นไลฟ์อันแสนสุดยอดกันเถอะ ไม่มีการค้าใดที่วิเศษไปกว่าการแสดงโชว์แล้วล่ะครับ....☆
โฮคุโตะ: (อย่าโดนเขากดดันล่ะอิซาระ ประธานเค้าไม่ใช่คนใจอ่อนขนาดจะออมมือในไลฟ์ด้วย แต่ว่า นี่ก็ไม่ใช่เวลาที่เราจะมาห่วงคนอื่นด้วยสิ)
(แล้ว คู่แข่งของฉันล่ะ....?)
ยูซึรุ: เช่นนั้น ผู้ที่ต้องต่อสู้กับกระผม ก็คือท่านฮิดากะสินะครับ♪
โฮคุโตะ: อย่ามาเติมคำว่าท่านน่า.... มันเสียสมาธินะ แล้วเราก็อายุเท่ากันไม่ใช่หรือไง?
(ฟุชิมิงั้นเหรอ ถึงจะดูธรรมดาๆ แต่คงไม่ได้มีดีแค่ชื่อ fine แน่ ฉันเองก็เคยเข้าร่วมการฝึกของ fine ด้วยเหมือนกัน แต่เขาก็ยังไม่เคยแสดงพลังที่แท้จริงให้เห็นยันท้ายที่สุดเลย...?)
(เป็นนักเรียนเกียรตินิยม ที่ประธานนักเรียนคนนั้นเชื่อมั่นและไว้วางใจ เผลอๆอาจจะเป็นคนที่เก่งกาจที่สุดในหมู่เด็กนักเรียนปีสองก็ได้)
(เรียกว่าเป็นคนสงบเสงี่ยม หรือเพราะมีนิสัยสุภาพก็เลยดูเป็นคนไม่ตึงเครียดกันนะ...?)
(แล้วก็ เป็นเพราะฉันเพิ่งจะหักหลังอีกฝ่ายมา ก็เลยรู้สึกลำบากที่จะต่อสู้กับ fine ด้วย ยังไงก็ยังมีความรู้สึกผิดอยู่นิดหน่อยจริงๆนั่นล่ะ บางทีนั่นอาจจะกลายเป็นสิ่งที่เหนี่ยวรั้งแขนขาและเสียงของฉันเอาก็ได้)
(แต่ว่า ตอนนี้จะขอกล้ำกลืนความรู้สึกนั้นไปก่อน ถึงจะต้องล้มลุกคลุกคลานยังไง ก็จะเอาชนะให้ได้ เพราะงั้นฉันถึงได้กลับมาหาทุกคนใน Trickstar ไงล่ะ)
(ถ้าทำประโยชน์อะไรไม่ได้ ก็จะมีแต่ถ่วงแข้งถ่วงขาทุกคนเท่านั้น แล้วตัวตนของฉันก็จะไร้ค่าไป จะต้องชนะให้ได้ แม้ว่าจะแลกด้วยชีวิตนี้ก็ตาม)
ยูซึรุ: หึหึ ท่านฮิดากะ กระผมประเมินเส้นทางที่ท่านเลือกเอาไว้สูงนะครับ ขอให้คะแนนเต็มเลยล่ะ♪
โฮคุโตะ: เกินคาดเลยนะ นึกว่าคนจริงจังที่ทำตัวเหมือนพ่อบ้านอย่างนาย จะดูถูกฉันที่หักหลังซะอีก?
ยูซึรุ: นั่นก็ขึ้นอยู่กับว่าท่านเลือกใครเป็นนายต่างหากล่ะครับ และนายของท่านนั้นไม่ใช่ท่านประธานหรือใครที่ไหน แต่คือหัวใจของท่านเอง...♪
เพราะคุณได้รับใช้ และให้ความภักดีในฐานะนายของตนเอง แม้นายของเราจะต่างกันแต่ท่านก็เหมือนกับกระผม ดังนั้นกระผมจึงได้ประเมินท่านเอาไว้สูงและชื่นชมท่านยังไงล่ะครับ!
อา ช่างเป็นหัวใจแห่งความภักดีอันน่ายกย่องเหลือเกินครับ!
แต่ว่า กระผมเองก็มีสิ่งที่ไม่อาจยอมให้ได้เหมือนกันครับ ถ้าเพื่อท่านประธาน เพื่อนายน้อย และเพื่อ fine แล้ว.....
ก็จะพยายามอย่างถึงที่สุดในการจัดการท่านครับ หากมีผู้ใดมาขัดขวางความเจิดจรัสของผู้เป็นนายล่ะก็....
จะเป็นหน้าที่ของกระผม ที่จะทำการเก็บกวาดให้สะอาดหมดจดครับ♪
มาทดสอบดูด้วยการต่อสู้นี้กันเถอะครับ ว่าความภักดีของใคร จะแข็งแกร่งกว่ากัน
โฮคุโตะ: อา นั่นสินะ ฉันเองก็จะคอยรับใช้ และทำในสิ่งที่ตัวเองอยากทำให้เต็มที่
ต่อนายของตน หัวใจของตน ที่ปล่อยปละละเลยมาโดยตลอด....
จะไม่แพ้เด็ดขาด จะทำให้ทั้งนายทั้งเหล่าผู้ชมได้สนุกสนานเอง นั่นล่ะคือสิ่งที่ฉันอยาก และสมควรจะทำ!
เป็นการรับใช้สูงสุด ที่จะทำให้หัวใจของตัวเองได้
ยูซึรุ: เชิญทำตามที่ท่านต้องการได้เลยครับ♪
โทริ: เดี๋ยวเถอะเจ้าขี้ข้า~ เป็นแค่ตัวประกอบ จะไม่ทำตัวเด่นเกินไปหน่อยเหรอ?
นายน่ะถอยไปเลย ผมจะจัดการเจ้าพวกนี้ให้ปลิว โดยที่ไม่ต้องให้ประธานต้องออกโรงเอง☆
โทริ: ประธานน่ะไปพักเถอะครับ~ ศัตรูของประธานก็คือศัตรูของผม! ของๆประธานก็คือของๆผม!
จงตายเพื่อความรุ่งโรจน์ของประธานซะเถอะ เจ้าพวกเด็กมีปัญหาทั้งหลาย~! เคี๊ยะฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า☆
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น