(ณ หอประชุมที่กำลัง LIVE)
สุบารุ: โอ้โห กำลังครื้นเครงกันสุดๆ!
ผู้ชมคับคั่งเต็มไปหมด~ ตื่นเต้นจังเลย☆
มาโอะ: เดี๋ยวสิ นี่ไม่ใช่เวลาจะมาลิงโลดซักหน่อย
ขอผ่านหน่อยนะคร้าบ~ Trickstar เองคร้าบ! จากนี้กำลังจะต้องขึ้นไปแข่งด้วย ช่วยเปิดทางให้ทีคร้าบ~!
มาโคโตะ: ว้าว ไม่ทันไรทางก็เปิดออกไปจนถึงเวทีแล้ว! อย่างกับเอ็กโซดัสเลย! เสียงปรบมือเองก็ดังระงมอย่างกับระเบิดแน่ะ~ ชักจะเกร็งขึ้นมาแล้วสิ!
มาโอะ: อะฮะฮะ อาจจะเทียบกับรอบชิงไม่ได้ก็จริง แต่ทำตัวให้คุ้นชินกับบรรยากาศแบบนี้ตั้งแต่รอบรองก็ไม่เลวเหมือนกันใช่ม้า~?
การทำให้เสียงเชียร์และเสียงปรบมือนี้ เพิ่มมากขึ้นเป็นสิบๆเท่า ก็คือหน้าที่ของพวกเราไงล่ะ♪
มาทำให้เต็มที่กันเลยเถอะ! เอาล่ะ คู่ต่อสู้ของพวกเราก็คือ..... โอ๊ะ โอ?
นาซึนะ: ช้าจริงๆเลย พวกนาย! มาสายรอบรองชนะเลิศแบบนี้ คิดว่าตัวเองเป็นคัยกันฮะ!?
สุบารุ: อ๊ะ นาซึนะ! วันนี้ก็น่ารักเหมือนเคยนะ♪
นาซึนะ: อย่ามาเรียกกันห้วนๆสิ! ฉันเป็นรุ่นพี่นะ! แล้วก็ห้ามบอกว่า "น่ารัก" ด้วย!?
มาโคโตะ: อ้าว นิโตะเซ็มไป! คู่ต่อสู้รอบรองชนะเลิศ ก็คือพวกนิโตะเซ็มไปเองเหรอครับ...?
นาซึนะ: อื้ม☆ เตรียมใจเอาไว้ให้ดีล่ะพวกนาย! พวกเยาจาต้องชนะเท่านั้ง♪
มาโคโตะ: อะฮะฮะ ยังชอบกัดลิ้นตัวเองไม่เปลี่ยนเลยนะครับ...?
สุบารุ: โอ๊ะ อุ๊กกี้รู้จักกับนาซึนะด้วยเหรอ?
มาโคโตะ: ผมต่างหากล่ะที่ต้องเป็นคนพูดคำนั้น นิโตะเซ็มไป เป็นหัวหน้าคณะกรรมการกระจายเสียงที่ผมอยู่ไงล่ะ เหมือนว่าจะรู้จักมักจี่กับอาเคโฮชิคุงด้วยสินะ~ เป็นโชคชะตาที่แปลกประหลาดจัง♪
นิโตะเซ็มไป วันนี้ก็ขอความกรุณาด้วยนะครับ!
นาซึนะ: อื้ม♪ นายรู้จักมารยาทแบบนี้ก็ดีแล้วล่ะ ไม่ต้องมีพิธีรีตองอะไรหรอก เงยหน้าขึ้นเถอะ~!
แต่ว่า ขอเตือนในฐานะหัวหน้าคณะกรรมการกระจายเสียงซักหน่อยล่ะ ทำตัวเฉื่อยแฉะไปหน่อยหรือเปล่า มาโคะจิน?
ก็พวกนายไม่ได้ข้อมูลว่าเวทีรอบรองชนะเลิศจัดที่หอประชุมเร็วเท่าที่ควร... ก็เลยต้องรีบร้อนมากันใช่ไหมล่ะ~?
ส่วนฉันน่ะ มาถึงที่นี่เร็วก่อนใครเพื่อนแล้วนะ♪
มาโคโตะ: อะฮะฮะ น่าชื่นชมจริงๆเลย~ ผมเองก็ต้องพยายามให้มากขึ้นแล้วสิ!
สุบารุ: เอ คณะกรรมการกระจายเสียงเนี่ย เป็นเหมือนพวกหน่วยข่าวกรองอะไรแบบนี้หรือเปล่านะ?
อืม~ ถ้าคู่ต่อสู้เป็นยูนิตของนาซึนะ ถ้างั้นก็แสดงว่า...?
ฮาจิเมะ: อาเคโฮชิเซ็มไป!
กำลังรออยู่เลยล่ะครับ! เห็นว่ามาสายแบบนี้ ผมเป็นห่วงมากเลยนะ...♪
สุบารุ: ชิโนะน่อน!
งั้นเหรอ นายเองก็ชนะจนมาถึงรอบรองชนะเลิศได้เลยเหรอเนี่ย! เก่งมากเลย ทำได้ดีมา! โยชิโยชิโยชิ~♪
ฮาจิเมะ: เอะเฮะเฮะ พอได้ยินว่าพวกอาเคโฮชิเซ็มไปพยายามกันอยู่ ผมก็เลยคิดว่าตัวเองก็ต้องพยายามให้มากขึ้นด้วยเหมือนกันน่ะครับ...♪
สุบารุ: พยายามได้ดีมากเลยล่ะ~ เก่งมากเลย! ฉันให้ขึ้นขี่หลังนะ~ วัชโช่ย วัชโช่ย☆
ฮาจิเมะ: ว้าว! เห็นอาเคโฮชิเซ็มไปยินดีขนาดนี้ ผมเองก็มีความสุขเหมือนกันครับ~♪
โทโมยะ: พวกนายนี่สนิทกันดีจังนะ... ฮาจิเมะ แบบนี้จะสู้ไหวเหรอ? ในรอบรองชนะเลิศเรากับเขาถือว่าเป็นศัตรูกันนะ?
มิตสึรุ: เอาน่า ถือว่าเป็นการต่อสู้นัดกระชับมิตรซักครั้งนึงไง!
นั่นล่ะคือวัยรุ่น มาหลั่งหยาดเหงื่อไปด้วยกัน ตามแบบฉบับน้ำใจนักกีฬาไงล่ะ☆
โทโมยะ: อย่าพูดเหมือนรู้ดีแบบนั้นสิ เป็นแค่มิตสึรุแท้ๆเลย
มิตสึรุ: "เป็นแค่มิตสึรุ" อะไรเล่า! โทโมะจังชอบพูดจาหยาบคายกับฉันอยู่เรื่อย
โทโมยะ: คิดว่าตัวเองเป็นใครกันล่ะเนี่ย... เป็นรอบรองชนะเลิศแท้ๆ แต่ไม่เห็นนายเกร็งเลยซักนิด.... ออกจะน่าประทับใจมากกว่าอิจฉานิดหน่อยนะเนี่ย?
เอาเป็นว่า อย่ามัวแต่พูดจาไร้สาระแล้วไปเตรียมตัวดีกว่านะครับ พวกรุ่นพี่ Trickstar~
เพราะพวกคุณมาสายซะขนาดนี้ เลยใกล้จะได้เวลาเปิดไลฟ์เต็มทีแล้วนะ?
พวกเราอุ่นเครื่องเวทีเอาไว้พร้อมแล้วล่ะ♪
มาโอะ: ขอบใจสำหรับคำแนะนำนะ
จะว่าไปนายเป็นรุ่นน้องในชมรมของโฮคุโตะนี่นา เห็นหมอนั่นอยู่ที่ไหนบ้างหรือเปล่า?
ตั้งแต่ DDD เริ่มก็ยังไม่เห็นตัวเลย ไม่ค่อยสบายใจเท่าไหร่น่ะ...
โทโมยะ: หืม? ไม่ต้องเป็นห่วงหรอกครับ โฮคุโตะเซ็มไปจะต้องทำอะไรอยู่ที่ไหนซักแห่งแน่!
...แต่ว่า ผมเห็นเขาระหว่างกำลังย้ายไปเวทีต่อไปอยู่ครั้งนึงนะครับ แต่เหมือนว่าโฮคุโตะเซ็มไปจะไม่รู้สึกตัวถึงผม
เพิ่งเคยเห็นเซ็มไป มีท่าทีเศร้าสร้อยแบบนั้นเป็นครั้งแรก...
มันเกิดอะไรขึ้นอย่างงั้นเหรอครับ? ทำไมจู่ๆเขาถึงได้แยกตัวออกไปจาก Trickstar กันล่ะ?
สุบารุ: เรื่องนั้นพวกเราเองก็อยากรู้เหมือนกัน
แต่ก็ไม่ใช่เวลาจะมาเป็นห่วงคนอื่นใช่ไหมล่ะ~ เราทั้งคู่น่ะ ขอดูหน่อยเถอะ ว่าพวกนายเติบโตขึ้นซักเท่าไหร่กันแล้ว
นาซึนะ: โฮะโฮ่ ใจกล้าจริงนะเจ้าหนูปีสอง~?
แต่ว่า ที่พวกเรา Ra*bits ชนะจนมาถึงรอบรองได้ ก็ไม่ใช่เล่นๆหรอกนะ
ทางฝั่งพวกนายที่สมาชิกไม่ครบนั่นล่ะ ที่ไม่มั่นคงเอาซะเลย~
สุบารุ: อย่างที่ว่ามานั่นล่ะครับ เพราะงั้นจะไม่ขอออมมือล่ะนะ มาทำให้เป็นการแข่งขันที่ยอดเยี่ยมกันเถอะนะครับ รุ่นพี่
นาซึนะ: อะ อืม จู่ๆก็มีมารยาทขึ้นมาเฉยเลยนะนายเนี่ย... ฝืนใจตัวเองอยู่หรือเปล่า ทำตัวปีนเกลียวกว่านี้หน่อยก็ได้!
ถ้างั้น ต่างฝ่ายก็มาพยายาม เพื่อจะได้ไม่ต้องมาเสียใจเอาที่หลังกันเถอะ~♪
สุบารุ: อื้ม มาแข่งกันซึ่งๆหน้านี่ล่ะ...☆
(สุดยอดไปเลยแฮะ ทุกคนใน Ra*bits เนี่ย ความมั่นใจแสดงออกมาทางสีหน้ากันหมด พลังคนละระดับกับก่อนหน้านี้เลย)
(ชิโนะน่อน ตั้งแต่ S2 ที่ทำได้แต่ร้องห่มร้องไห้หลังการแสดงในตอนนั้น คงจะพยายามมาอย่างเต็มที่เลยสินะ)
(ลุกขึ้นยืนใหม่ สร้างสายสัมพันธ์กับเพื่อนๆ เพิ่มความมั่นใจให้ตัวเอง ขัดเกลาฝีมือ สั่งสมมาจนขึ้นมายืนอยู่บนเวทีนี้)
(ต้องเอาจริงแล้ว ห้ามประมาทเด็ดขาดเลย)
(แต่ว่าพวกเราเองก็มีเหตุผลที่จะหายไปจากตรงนี้ไม่ได้เหมือนกัน แต่ว่า การที่ได้ต่อสู้กับพวกชิโนะน่อนที่เติบโตขึ้นแล้วแบบนี้ มีความสุขจัง~☆)
(ประธานนักเรียนเอง ก็รู้สึกแบบนี้หรือเปล่านะ)
(วิ่งอยู่บนแนวหน้า พลางถูกเหล่ารุ่นน้องไล่ตามแผ่นหลังแบบนี้ คงจะเป็นสุขน่าดูเลย♪)
(อย่างน้อย ฉันก็สนุกสุดๆไปเลยล่ะ~!)
(จะแข่งขันอย่างเที่ยงธรรม แล้วแสดงพลังของพวกเราออกมาให้เห็นเอง! จากนั้น ก็จะต้องชนะแล้วมุ่งหน้าต่อไปให้ได้!)
(เข้าสู่รอบชิงชนะเลิศที่ประธานนักเรียน... และอาจจะมีโฮคุโตะรวมอยู่ด้วย รออยู่!)
(เอาล่ะ จะพยายามนะ~☆ พุ่งทะยานเป็นเส้นตรงไปให้ถึงเวทีรอบต่อไปเลย!)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น