(ณ นอกเต้นท์เซอคัส)
เอย์จิ: หึหึ อย่าพูดโอ้อวดแบบนั้นสิ โทริผู้น่ารัก มันจะทำให้เราถูกมองว่าด้อยค่าเอานะ
ของจริงน่ะ จะต้องสงบปากสงบคำและวางตัวอย่างสง่างาม ละเอียดอ่อนต่างหากล่ะ
โทริ: อ๊ะ ประธาน~☆
ดูสิๆ ผมทำให้โปรดิวเซอร์ของเจ้า Trickstar อันน่ารังเกียจมารับใช้ได้ด้วยล่ะ! ชมหน่อยๆ~♪
เอย์จิ: อืม เรียนรู้ที่จะพึ่งพาผู้อื่นแบบนี้ ก้าวหน้าขึ้นมากเลยล่ะ โทริ
ถึงเขาจะเป็นเด็กซนไปหน่อยก็เถอะ แต่จากนี้ก็ขอฝากให้ช่วยดูแลด้วยนะ... เท็นโคเซย์จัง♪
แค่ก แค่ก แต่ว่า ข้างนอกนี่แดดแรงจังนะ เริ่มจะตาพร่าแล้วสิ แทบจะเป็นลมก่อนการแสดงจริงแล้ว
พวกผมกะว่าจะรีบไปที่ห้องพักนักแสดงน่ะ แล้วพวกเธอล่ะว่าไง?
ฮินาตะ: พวกผมก็ใกล้จะได้เวลาแสดงแล้วด้วย เดี๋ยวก็ต้องเข้าไปในเต้นท์นั่นล่ะครับ พวกเท็นโคเซย์ซังเอง ก็รีบไปที่นั่งผู้ชมเร็วๆดีกว่านะ~?
ยูตะ: นั่นสินะ ที่นั่งพิเศษมันค่อนข้างแออัดกันด้วย รีบๆหาที่ดีๆเอาไว้ แล้วคอยเฝ้ามองพวกเราทีนะครับ♪
เอย์จิ: อืม ขอฝากการแสดงเปิดตัวด้วยนะ เหล่า 2wink
ฮินาตะ: ทางนั้นก็เหมือนกันนั่นล่ะ ได้เวลาแสดงไปตั้งเยอะ อย่าทำให้ต้องเสียเปล่าด้วยกลกระจอกๆซะล่ะ~?
ยูตะ: อย่าถ่วงแข้งถ่วงขาพวกเราล่ะครับ คุณประธานนักเรียน สีหน้าย่ำแย่มากเลย ไหวหรือเปล่าครับเนี่ย~?
เอย์จิ: หึหึ ไม่ต้องเป็นห่วงหรอก ผมก็เป็นแบบนี้อยู่แล้วล่ะ หากเข้าใจถึงความอ่อนแอของตนเองแล้ว ก็จะแข็งแกร่งขึ้นยิ่งกว่าใครๆทั้งนั้น
จะแสดงให้เห็นเอง ถึงประกายแสงดั่งวิหคอมตะของผมคนนี้ ที่ได้เรียนรู้ความพ่ายแพ้แล้วถือกำเนิดขึ้นมาใหม่น่ะ...♪
เรย์: หืม แต่ว่าความเป็นอมตะเนี่ย เป็นจุดขายหลักของพวกเรา UNDEAD นะ ดูท่าทางมั่นใจเต็มที่เลยนี่นา?
โคงะ: เหอะ มาทำเป็นวางท่า ขอให้พลาดแล้วอับอายขายหน้าไปซะเหอะ ไอ้ง่าว!
เรย์: อย่าเห่านักน่าวังโกะ มันน่าขายหน้านะ...?
เช่นนั้นก็ ขอตัวเท่านี้ล่ะ พวกข้าจะล่วงหน้าไปที่นั่งผู้ชมก่อนแล้วกันนะ อือ แสงแดดแผดเผาแรงกายของข้าไปหมดแล้วเนี่ย
เอย์จิ: น่าสงสารจังนะ ถึงจะถูกเรียกว่าเป็นสามประหลาดเหมือนกัน แต่พวกเธอก็มีเอกลักษณ์แตกต่างกันไปตามแต่ละคนสินะเนี่ย
วาตารุของผม ยิ่งได้อาบแดดก็ยิ่งเริงร่าเลยนะ?
วาตารุ: เอาล่ะทุกท่านโปรดเชิญรับชม หากพลาดโอกาสนี้ไปล่ะก็ได้ขายขี้หน้ายันลูกบวชเลยนะครับ!
เซอคัสของเหล่าไอดอลผู้เป็นความภาคภูมิใจของโรงเรียนยูเมะโนะซากิ กำลังจะเริ่มขึ้นในไม่ช้าแล้ว...☆
Amazing! คุณผู้ชายและคุณผู้หญิงที่อยู่ทางนั้น! เหล่าเด็กๆ! ทั้งสุนัขและแมวด้วย!
ไม่ว่าอย่างไรก็ขอให้เชิญรับชมกันให้ได้เลยนะครับ โชว์ไทม์แห่งศตวรรษนี้.... ฟุฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า☆
เรย์: เหตุใดเขาถึงยังมาแสดงข้างถนนอยู่กันล่ะเนี่ย โห นกพิราบโผล่ออกมากันให้พรึบเลยนะ
เอย์จิ: ถึงจะดูเป็นการเรียกผู้ชม แต่ที่จริงคงจะ "เพราะสนุกก็เลยทำ" มากกว่าล่ะนะ วาตารุเนี่ย ไม่มีที่สิ้นสุดจริงๆเลยนะ...♪
ฮินาตะ: โถ่ ทั้งที่ตัวเปิดคือพวกเราแท้ๆ แต่ดันมาเริ่มก่อนซะได้
ยูตะ: เอาน่า ช่วยเรียกผู้ชมมาได้แบบนี้ก็ถือว่าวินวินแล้วนี่?
ยูซึรุ: ท่านประธาน ขออภัยที่มาขัดจังหวะระหว่างการสนทนานะครับ
เอย์จิ: โอ๊ะ ยูซึรุ มีอะไรเหรอ หน้าตาดูไม่สู้ดีเลยนะ
ยูซึรุ: เฮ้อ เหมือนว่าจะเกิดปัญหาขึ้น ท่านรองประธานก็เลยเรียกตัวท่านอยู่น่ะครับ ขออภัยด้วย แต่ว่าช่วยมาด้วยกันได้หรือไม่ครับ?
เอย์จิ: หืม มีเรื่องอะไรก่อนการแสดงกันนะ... เคย์โตะเป็นคนเรียกแบบนี้ แสดงว่าเกิดอะไรขึ้นกับสภานักเรียนหรือเปล่านะ?
เธอพอจะรู้เรื่องอะไรบ้างหรือเปล่าล่ะ?
มาโอะ: ก็.... วันนี้เป็นวันหยุด แถมเซอคัสยังจัดกันที่นอกโรงเรียนด้วยนี่ครับ สภานักเรียนก็ไม่น่าจะมีงานเยอะอะไรขนาดนั้นนี่นะ มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่นะ?
น่าสงสัยจังแฮะ เดี๋ยวฉันจะไปหารองประธานด้วยกันกับประธานก่อนนะ
มาโคโตะกับเท็นโคเซย์ไปที่นั่งกันก่อนเลย โถ่เอ้ย เรื่องยุ่งยากน่ะขอทีเถอะ!
มาโคโตะ: อะฮะฮะ ถึงอิซาระคุงจะพูดแบบนั้น แต่ก็คอยแบกรับภาระเอาไว้เสมอเลยนี่นา~♪
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น