(ณ หอประชุมที่กำลัง LIVE)
อาคิโอมิ: "โปรดระวังคำพูดพล่อยๆด้วยนะครับ! อา อะแฮ่ม! กลับเข้าเรื่องกันดีกว่า!"
"ประเพณีที่สืบต่อกันมาในโรงเรียนเรา ดรีมไอดอลเฟสติวัล... หรือก็คือดรีมเฟสนั้น มีกฎระเบียบข้อบังคับของมันอยู่"
"หนึ่งในกฎนั้น ระบุเอาไว้ว่า [หากความแตกต่างของผลโหวตไม่ถึงเกณฑ์ขั้นต่ำ จะมีการแข่งรอบต่อเวลา] ด้วยครับ"
"ทุกท่านก็คงจะทราบกันดี ว่าใน DDD คราวนี้เอง ก็มีรอบต่อเวลาเกิดขึ้นหลายต่อหลายครั้งเช่นกัน"
"ในแผ่นพับที่แจกไปและในกฎโรงเรียนนั้น ก็มีกฎนั้นระบุอยู่เช่นกัน ขอให้ทุกท่านโปรดทำการยืนยันดูด้วยนะครับ"
"ซึ่งผลต่างคะแนนของ Trickstar และ fine ในรอบตัดสินนี้นั้น..."
"น่าเศร้าที่ขาดไปเพียงคะแนนเดียวเท่านั้น แต่ก็อยู่ในเกณฑ์ที่จะต้องจัดรอบต่อเวลาขึ้นครับ"
"ทั้งที่หากมีใครอีกซักคนไม่โหวต Trickstar แต่เป็น fine แทนล่ะก็... fine ก็จะชนะโดยที่ไม่ต้องแข่งรอบต่อเวลาแล้วแท้ๆเชียว...!"
"ถึงจะน่าเสียดาย แต่ก็แต่ต้องปฏิบัติตามกฏ และเข้าสู่รอบต่อเวลาเท่านั้นครับ"
จิน: "มีตรงไหนให้เสียดายกัน~ ไม่ว่ายูนิตไหนก็พยายามเต็มที่แล้ว ถือว่าสูสีกันดีแล้วนี่?"
"ให้ความรู้สึกเหมือนเป็นคู่แข่งที่ดีต่อกันเลย♪"
"แล้ว จะเอายังไงล่ะ เท็นโชอิน?"
"ขึ้นอยู่กับนายแล้วนะ จะแข่งรอบต่อเวลาหรือเปล่า?"
เอย์จิ: .......
จิน: "ในฐานะอาจารย์ห้องพยาบาลแล้ว ถ้ายังฝืนไปมากกว่านี้ล่ะก็อาจจะตายเอาจริงๆก็ได้ ก็เลยอยากจะห้ามอยู่หรอก แต่ถึงพูดไปพวกนายก็ไม่ฟังใช่ไหมล่ะ?"
เอย์จิ: ไม่หรอกครับ ผมน่ะ ย่อมเข้าใจร่างกายของตัวเองดีที่สุดอยู่แล้ว
ทุกๆคนใน fine ต่างช่วยทำตามความเอาแต่ใจของผมมาจนถึงขนาดนี้
ทั้งให้พวกเขาต้องฝืน ใช้ประโยชน์จากพวกเขา และทำให้พวกเขาถูกคนทั้งโรงเรียนเกลียดชังร่วมไปกับผม
หากทำมากไปกว้านี้ ศักดิ์ศรีของผมคงไม่ยอมแน่ แล้วก็ อาจารย์ซากามิคงจะพอเดาได้อยู่แล้ว... แต่ว่าน่าอายนักที่ผมในตอนนี้ แค่ยืนยังลำบากเลยครับ
ดูเหมือนว่า กระแสน้ำจะเปลี่ยนทิศเสียแล้วสิ
หากยังคงฝืนแสดงความอับอายยืนอยู่บนเวที จนกว่าจะถูกเด็กน้อยไร้เดียวสาชี้นิ้วใส่แล้วถามว่า "ทำไมพระราชาถึงเปลือยกายอยู่เหรอ?" ก็เกรงว่าจะดูน่าสมเพชจนเกินไป
ต่อจากนี้ไปเอง ผมก็ยังอยากจะเป็นไอดอลอยู่ ผมคิดเช่นนั้นจากใจจริงในดรีมเฟสครั้งนี้
ดังนั้น จึงไม่อยากจะทอดทิ้งอนาคตและความหวังทั้งหมดไปตรงนี้
ผมขอสละสิทธิ์ ในการแข่งรอบต่อเวลาครับ
จะว่าอะไรหรือเปล่า วาตารุ โทริ ยูซึรุ...?
นี่จะเป็น การเอาแต่ใจครั้งสุดท้ายของผมแล้วล่ะ
ยูซึรุ: ครับ หากท่านประธานปรารถนา กระผมก็มีเพียงแต่ต้องทำตามเท่านั้น
นายน้อยเอง ก็ยอมรับได้สินะครับ?
โทริ: มะ ไม่ยอมอยู่แล้วน่า! เอออออ๋!? พูดอะไรกันเนี่ยประธาน แบบนี้ก็แปลว่า เออ...?
วาตารุ: Amazing☆ ขอแสดงความยินดีด้วย นี่เป็นชัยชนะของพวกคุณ... Trickstar แล้วล่ะครับ!
สุบารุ: เอ๊ะ...?
เออ? ล้อเล่นน่า ไหงเป็นงั้นได้ล่ะ? ใครก็ได้อธิบายที!
โฮคุโตะ: ก็อย่างที่ได้ยินนั่นล่ะ ไม่จำเป็นต้องอธิบายแล้ว พวกเราชนะแล้วนะ ฉันเองก็ยังไม่อยากจะเชื่อ อย่างกับว่ากำลังฝันอยู่นั่นล่ะ...
ถ้า fine สละสิทธิ์ที่จะแข่งรอบต่อเวลาล่ะก็ ชัยชนะก็จะกลายเป็นของ Trickstar ไปโดยอัตโนมัติ พวกเรา Trickstar ทำให้ fine นั่นพ่ายแพ้ได้แล้วล่ะ
มาโอะ: อย่างงั้นสินะ โห น่าตื้นตันชะมัดเลย! เอาจริงดิ สำเร็จแล้วสิ☆
สุบารุ: ........
......จริงดิ?
โฮคุโตะ: จะโกหกไปทำไมเล่า ตั้งสติไว้นะอาเคโฮชิ พวกเราทำได้แล้วล่ะ ในที่สุดเราก็ได้ยืนอยู่บนจุดสูงสุดของโรงเรียนยูเมะโนะซากินี้แล้ว!
เป็นช่วงเวลาในฝันเลยนะ ยินดีให้มากกว่านี้หน่อยสิ!
สุบารุ: โอะ โอ้...? จริงเหรอเนี่ย? แบบนั้นจะดีเหรอ ประธานนักเรียน?
เอย์จิ: อืม แน่นอนสิ ถึงผมจะเจ็บใจอยู่บ้างก็เถอะ
สมมุติถ้าผมไม่ถูกริวเซย์ไตหรือ UNDEAD ตัดกำลังล่ะก็ สมมุติว่าถ้าผมตั้งใจยุบ Trickstar ให้มากกว่านี้ล่ะก็
สมมุติว่าถ้าผมได้เกิดมาในร่างกายที่แข็งแรงล่ะก็...
ถึงจะพูดเรื่อง "สมมุติ" ไป ก็ไม่ได้อะไรนอกจากทำให้เศร้าเสียใจมากขึ้นเท่านั้นนั่นล่ะ
สมมุติว่า ถ้าไม่มีเท็นโคเซย์จังคนนั้นอยู่ล่ะก็ นะ...
แค่คะแนนโหวตคะแนนเดียว ก็ตัดสินผลแพ้ชนะได้แล้ว เหมือนเป็นเส้นแบ่งระหว่างแสงสว่างและความมืดของพวกผมเลยล่ะ นี่คงจะเป็นโชคชะตา ไม่สิ เป็นปาฏิหาริย์แน่ๆ
เป็นความผิดพลาดของผมเองที่ประเมินเธอต่ำไป เธอคนนั้นได้กู้คืนสายสัมพันธ์ที่พลังทลายไปของพวกเธอ ช่วยชี้นำทางมาถึงตรงนี้
และ ทำให้พวกเธอได้รับชัยชนะ
รู้สึกขอบคุณเธอเสียเถอะ เด็กสาวประหลาดที่เป็นดั่งปาฏิหาริย์ แต่ก็เป็นเพียงผู้หญิงธรรมดาๆคนนั้นน่ะ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น