(ณ หน้าหอประชุม)
สุบารุ: เร็วเข้า~!
ถ้าไม่รีบล่ะก็ได้ไปแข่งรอบรองชนะเลิศสายแน่ อุตส่าห์ชนะจนมาถึงจุดนี้ได้แล้วแท้ๆ! ถ้าต้องแพ้ฟาล์วเพราะมาสายเนี่ย คงเห่ยเกินไปแล้ว!
มาโอะ: ช้าจริงเลยเท็นโคเซย์ มานี่ เดี๋ยวฉันช่วยลากไปเอง! นี่เป็นเหตุด่วนด้วย เพราะงั้นช่วยทำเป็นเมินๆไปทีนะ♪
มาโคโตะเองก็อย่าทำตัวยืดยาดสิ ตอนนี้ไม่มีเวลามาห่วงภาพลักษณ์ตัวเองแล้วนะ ต้องเคลื่อนไหวให้มันรวดเร็ว แต่ก็ต้องระวังอย่าให้เสื้อยับมากด้วย!
มาโคโตะ: คะ คนที่ทำเรื่องสุดยอดแบบนั้นได้ ก็มีแต่อิซาระคุงนั่นล่ะ~!?
รอก่อนสิ~! อย่าทิ้งผมเอาไว้น้าาา~!
แฮ่ก เฮ้อ... กินไปซะเยอะจนจุกเลย แถมยังปวดเอวด้วย! อ๋าาา ทำไมมาเป็นเอาตอนนี้~!?
สุบารุ: เอาไว้ค่อยร้องไห้งอแงที่หลัง อันที่จริงที่เราสายแบบนี้ก็เพราะอุ๊กกี้มัวแต่กินข้าวกลางวันไม่ใช่หรือไง!
มาโคโตะ: ก็ ก็ผมหิวนี่นา!
มาโอะ: พวกนายอย่าทะเลาะกันน่า~...
มาโคโตะ: ฮืออ! แล้วก็ไม่เห็นเคยได้ยินเลยว่าเวทีรอบรองชนะเลิศก็จัดกันที่หอประชุมด้วย ในเว็บโรงเรียนเองก็ไม่เห็นมีข้อมูลบอกเอาไว้เลย
นึกว่าจะใช้เวทีที่เรียงรายกันอยู่บนสนามได้ซะอีก ดันประมาทซะได้~!
ไม่ใช่ว่ามีแค่รอบตัดสิน ที่จะแสดงกันที่หอประชุมหรอกเหรอ?
มาโอะ: อืม~ อาจารย์ซากามิเค้าให้ข้อมูลมานี่นา คนๆนั้นคงไม่พูดโกหกกับพวกเราหรอก?
สุบารุ: ซารี่เนี่ย แลดูประเมินค่าซากามิจังไว้สูงจังเนอะ~ เป็นเพราะอยู่คนละห้องกัน ก็เลยไม่รู้ถึงความไม่ได้เรื่องของคนๆนั้นสินะ?
จะเชื่อใจคนๆนั้นได้จริงๆเร้อ~?
มาโอะ: อย่าพูดจาเสียมารยาทนักน่า เขาคือซากามิ จิน คนนั้นเลยนะ?
เป็นตำนานที่ยังมีชีวิตเลยเชียว! ถึงจะลาวงการไปซะแล้วก็เถอะ แต่ในรุ่นพ่อแม่ของฉันเนี่ย ซากามิ จิน เค้าเรียกได้ว่าเป็นตัวแทนของท็อปไอดอลเลยนะ?
มาโคโตะ: หึฮื้ม นี่ใช่เวลามาคุยเรื่อยเปื่อยกันหรือไง? ขอแซงไปก่อนล่ะนะ♪
สุบารุ: โอ๊ะ ขี้โกงนี่นาอุ๊กกี้! รอด้วย รอด้วย~☆
มาโอะ: เริ่มจะสนุกกับการวิ่งแล้วหรือยังไงเนี่ย สุบารุ?
(อืม... น่าเสียดายจังนะที่โฮคุโตะไม่อยู่ ถ้าหมอนั่นอยู่ด้วยล่ะก็คงจะช่วยคุมได้อยู่หรอก)
(ทั้งสุบารุกับมาโคโตะก็เป็นพวกดื้อกันทั้งคู่เลย ถึงจะดีหรือไม่ดี ก็อิสระเกินไปแล้ว!)
(ถึงจะบ่นไปเจ้าพวกนี้มันก็ไม่ฟังซะด้วยสิ)
(โฮคุโตะจะคอยทำหน้าที่เหมือนเป็นลูกปืนใหญ่ ระเบิดใส่กลางวงเจ้าพวกนี้อยู่ตลอดเลย)
(...เอาเถอะ คิดถึงคนที่ไม่อยู่ไปจะได้อะไรขึ้นมา บางทีเราอาจจะต้องสู้กับเค้า ด้วยไพ่ทั้งหมดที่มีในมือก็ได้)
(แต่ว่า ไม่ใช่แค่รอบตัดสิน แต่รอบรองชนะเลิศก็จัดกันที่หอประชุมด้วยงั้นเหรอ...)
(ทั้งที่เป็นการเปลี่ยนแปลงสำคัญแท้ๆ แต่กลับแจ้งมาล่าช้าเหลือเกิน พอประกาศฉุกเฉินแบบนี้ สถานที่จัดงานเองก็ดูท่าทางจะยุ่งวุ่นวายไปด้วย)
(อาจารย์ซากามิรำคาญที่จะต้องแจ้งข่าวให้เรา ก็เลยติดต่อมาสายงั้นเหรอ...)
(ก็คิดเอาไว้แบบนั้นบ้าง แต่ดูจากเหล่าผู้ชมแล้ว ก็กำลังสับสนอยู่เหมือนกัน)
(เหตุผลที่ต้องก่อความไม่สงบขึ้น และฝืนทำเรื่องไม่จำเป็นแบบนี้คืออะไร...)
(ใครกัน? เพื่ออะไร? ถ้าการคาดการณ์ของฉันถูกต้องล่ะก็ ประธานนักเรียนและผู้ร่วมมือ น่าจะเป็นจุดเริ่มต้นของเหตุการณ์นี้แน่)
(เอกลักษณ์ของ DDD ก็คือ การวิ่งวนไปรอบๆเพื่อเลือกหาเวทีกลางแจ้งที่ถูกติดตั้งเอาไว้ตามจุดต่างๆของโรงเรียน)
(แต่ว่าประธานนักเรียนที่ถูกตัดกำลัง ย่อมต้องเหนื่อยอยู่อย่างแน่นอน)
(ถึงจะเป็นในรอบรองชนะเลิศ แต่ก็ถึงขีดจำกัดจนไม่เหลือแรงพอจะไปไหนแล้ว)
(เมื่อลองพิจรณาดูแล้ว อาจารย์คุนุกิที่เป็นที่ปรึกษาสภานักเรียน หรือไม่ก็ใครซักคนในสภานักเรียนน่าจะเป็นคนทำ...)
(เขาใช้อำนาจ ในการทำให้เวทีของรอบรองกับรอบชิง เป็นหอประชุมเหมือนกันแทน)
(เพื่อที่หลังจากจบรอบรองชนะเลิศแล้ว จะได้ให้ประธานนักเรียนพักโดยไม่ต้องขยับไปไหนบ้าง)
(แปลว่าจักรพรรดิคนนั้น ถูกไล่ต้อนจนเหนื่อยหอบแล้วสินะ)
(แน่นอนว่านี่เป็นแค่การคาดการณ์ แต่พอคิดดูแบบนั้นแล้ว ก็ทำเอาเห็นความหวังขึ้นมาเลย~♪)
(แผนการตอบโต้ fine ที่ริวเซย์ไตเป็นคนเริ่ม และได้ 2wink สานต่อ... สร้างความเสียหายให้ประธานนักเรียนได้จริงๆ)
(โอกาสชนะของพวกเรา เริ่มมาแล้ว)
(แน่นอนว่าพวกเราเองก็ใช่ว่าจะพร้อมเต็มร้อย โฮคุโตะก็ไม่อยู่ ทั้งขาดการฝึกซ้อมจากการแยกจากกัน และติดต่อกันช้าเกินไป...)
(แต่ว่า ขอแค่มีโอกาสชนะแค่ 1% ก็สามารถวางชิปเดิมพันได้แล้ว)
(มองเห็นความฝันได้! ทุ่มเทให้สุดกำลัง ส่วนที่ขาดไปก็แค่อุดเอาไว้ด้วยความพยายามมุมานะก็พอ!)
(จะชนะให้ได้เลย ผู้ที่จะควบคุม DDD นี้ ก็คือพวกเรา...!)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น