(ณ สนาม)
มาโอะ: เอ้า ฮึ้บ♪
แล้วก็.... อึ๊บ♪
มาโอะ: ถึงแล้ว♪ มาแล้วล่ะสุบารุ~ โอ้โห ที่สูงๆนี่วิวดีจริงๆด้วยนะเนี่ย~?
อันที่จริงก็ไม่ได้ขนาดนั้นหรอก แต่เป็นเพราะดอกซากุระทำให้การมองเห็นลดลง ก็เลยเห็นแต่กลีบดอกไม้อย่างเดียวเลย กลับกันก็ยิ่งทำให้ทัศนวิสัยแคบลงไปอีกเนอะ สุบารุ?
สุบารุ: โอ๊ะ ซารี่~ ปีนขึ้นมาถึงแล้วสินะ ซารี่ทำได้ทุกอย่างเลยนะเนี่ย☆
มาโอะ: ไม่ได้ทำได้ทุกอย่างหรอก แค่สารพัดประโยชน์นิดหน่อยเท่านั้นเอง ก่อนอื่น ไม่รู้หรอกนะว่านายกำลังกลุ้มเรื่องอะไรอยู่... แต่ก็ลองพูดออกมาดูสิ สุบารุ
ถ้าไม่พูดออกมาล่ะก็ไม่เข้าใจหรอกนะ ถึงจะเป็นฉัน เท็นโตเซย์ มาโคโตะหรือโฮคุโตะก็ตามที อย่าแบกรับเอาไว้คนเดียวสิ พวกเราเป็นเพื่อนกันนี่นา?
ยูนิต ก็คือเพื่อนพ้องร่วมชะตาเดียวกัน อย่างน้อยฉันก็คิดแบบนั้นนะ
ถึงจะมียูนิตที่มารวมตัวกันด้วยผลประโยชน์ส่วนตัวอยู่บ้างก็จริง แต่พวกเราก็ไม่ใช่แบบนั้นใช่ไหมล่ะ
แต่ละคนจะคอยช่วยสนับสนุน เกื้อกูล และเพิ่มประกายแสงให้กันและกัน ฉันคิดว่า Trickstar คือยูนิตที่เหมือนกับครอบครัวแบบนั้นนะ
คนที่คิดแบบนั้น จะมีแค่ฉันหรือเปล่านะ ถ้ามันช่วยขัดเกลาพวกเราและทำให้เติบโตขึ้นได้ล่ะก็ จะทะเลาะต่อยตีกันบ้างก็ไม่เป็นไรหรอก
แต่ว่า ถ้าหากหลีกหนีจากเรื่องแบบนั้นล่ะก็ ไม่มีความหมายที่จะมาตั้งยูนิตกันหรอกนะ
ถ้าอยากจะทำแบบโซโล่คนเดียวก็ไม่เป็นไรหรอก แต่นายน่ะ ก็คือ Trickstar ใช่ไหมล่ะ?
จะไม่บอกให้ก้าวไปพร้อมๆกันกับพวกเราหรอก แล้วนายก็ไม่จำเป็นจะต้องฝืนก้าวไปพร้อมกับคนอื่นๆด้วย
แต่ว่า ถ้าเราเคียงบ่าเคียงไหล่ไปด้วยกันล่ะก็ จะไปได้ถึงจุดที่สูงสุดๆเลยนะ
ที่สุดยอดของต้นซากุระนี่ เป็นจุดสูงสุดของนายแล้วเหรอ? ไม่ใช่ใช่ไหมล่ะ จะมามัวหยุดอยู่ในที่แบบนี้ไม่ได้ใช่ไหม?
มาไปให้ถึงจุดสูงๆที่มีหมู่ดาวเปล่งประกายตามชื่อกันเถอะ ไปด้วยกันกับทุกคนน่ะนะ~♪
เฮ้ พูดอะไรซะบ้างสิ อย่าให้ฉันพูดเรื่องน่าอายอยู่ฝ่ายเดียวน่า...
ทั้งที่ปกตินายทำตัวน่ารำคาญขนาดที่ว่า ถ้าไม่เอ่ยปากพล่ามล่ะก็คงจะซี้แหงแก๋แท้ๆ~?
แต่กลับไม่พูดเรื่องสำคัญอย่างงั้นสินะ แบบนั้นมันดูน่าเหงาไปหน่อยหรือเปล่า?
...โอ๊ะ เท็นโคเซย์เองก็ปีนขึ้นมาด้วยเหรอ มันอันตรายนะ
แล้วก็ ใส่กระโปรงอยู่แบบนั้น อย่าขึ้นมาบนต้นไม้สิ ข้างล่างมีเซนโกคุกับโคงะอยู่นะ เดี๋ยวก็โดนเห็นหมดพอดีหรอก~?
รู้สึกเหมือนว่าต้นซากุระมันส่งเสียงเอี๊ยดอ๊าดขึ้นมายังไงไม่รู้สิ
คงจะรับน้ำหนักของนักเรียนม.ปลายสามคน+หมาอีกหนึ่งไม่ไหวหรอก ต้นไม้นี่ก็แก่แล้วด้วย ตรงกิ่งหรือลำต้นอาจจะหักเอาก็ได้?
เธอเอง ก็อยากจะคุยกับสุบารุเหมือนกันงั้นเหรอ?
นั่นสินะ ก็เป็นโปรดิวเซอร์นี่นา
เฮ้สุบารุ เด็กผู้หญิงเค้าอุตส่าห์เสี่ยงอันตรายมาเพื่อฟังเรื่องของนายเลยนา~?
ถ้ายังจะปิดปากเงียบอยู่ล่ะก็ นายก็ไม่ใช่ไอดอลแล้วล่ะ
ไม่สิ ไม่ใช่แม้แต่ลูกผู้ชายด้วยซ้ำ แมลงขี้ขลาดอย่างนายน่ะ จงใช้ชีวิตอยู่ร่วมกับหนอนผีเสื้อบนต้นซากุระแบบนี้ตลอดไปซะเถอะ
สุบารุ: อือ โถ่ น่ารำคาญชะมัดเลย
ทั้งที่กำลังมีเรื่องต้องคิดอยู่แท้ๆ แต่ก็ยังจะมาเซ้าซี้อีก...
เริ่มจะเข้าใจความรู้สึกของกามิซังที่ว่า คนมันจู้จี้จุกจิกน่ารำคาญก็เลยหันไปสนิทกับสุนัขอย่างเดียวแทนแล้วสิ
เอาเถอะ ถ้าเกิดต้นซากุระเกิดหักล่ะก็การชมดอกไม้ก็ได้เป็นหมันกันพอดี ก่อนจะเป็นแบบนั้นจะเล่าทุกอย่างให้ฟังแล้วกัน
แต่ฉันเอง ก็ไม่ค่อยเข้าใจความรู้สึกของตัวเองเท่าไหร่เหมือนกันนะ~?
น่าจะเคยบอกกับซารี่หรือเท็นโคเซย์แล้วหรือเปล่านะ ว่าเมื่อตอนอยู่ปีหนึ่ง ฉันทำตัวดีดในห้องเรียนมากไปหน่อย ก็เลยต้องอยู่ตัวคนเดียวตลอด
ทุกๆคนต่างใช้ชีวิตในแต่ละวันไปอย่างไร้ซึ้งเรี่ยวแรง และใบหน้าหมองหม่น
ฉันไม่ชอบอะไรแบบนั้นเลย... ก็เลยเฝ้าตะโกนบอกว่าให้เปล่งประกายมากกว่านี้ พยายามให้มากกว่านี้อีกสิ
ทุกคนก็คงจะรำคาญล่ะมั้ง ก็เลยพยายามค่อยๆถอยห่างจากฉันไป สุดท้ายก็เลยถูกเว้นระยะห่าง โดนเมิน จนฉันเหลือตัวคนเดียว
แน่นอนว่าเมื่อปีที่แล้ว ก็ไม่มีใครชวนฉันไปชมดอกไม้ด้วยเลย
ฉันเองก็เหนื่อยมากแล้ว จนไม่กล้าเข้าไปร่วมวงกับพวกที่กำลังชมดอกไม้กันอย่างสนุกสนานด้วย
ฉันรีบกลับไปบ้าน กอดไดคิจิ แล้วก็เอาแต่ร้องไห้
แต่ว่านะ เพราะงั้น... ก็เลยคิดเอาไว้ว่า ปีนี้นี่ล่ะจะต้องดูให้ได้ ตั้งตาเฝ้ารอมากๆเลย ถึงนั่นอาจจะเป็นแค่การตบมือข้างเดียวของฉันก็ตามที
ปีนี้ก็เลยคิดว่าจะได้ชมดอกไม้อย่างยิ้มแย้มสนุกสนานไปพร้อมกับทุกๆคนที่ฉันรัก... คาดหวังไว้สุดๆเลยล่ะ เฝ้ารอวันที่ดอกซากุระจะบานมาตลอดเลย
ปีนี้นี่ล่ะ ที่จะได้ทานขนม ได้โหวกเหวกโวยวาย ได้หัวเราะและเล่นด้วยกันกับพวกพ้องคนสำคัญ...
แล้วฉันก็จะได้ลบล้างความทรงจำอันแสนโดดเดี่ยวในสมัยตอนอยู่ปีหนึ่งได้ซักที
ฉันที่เคยอยู่ในพื้นดินอันมืดมิดและเย็นเฉียบ ได้แต่รอวันเน่าเปื่อยโดยที่ไม่อาจงอกเงยเป็นต้นอ่อนได้เอง ก็เบ่งบานได้เหมือนกัน
ฤดูใบไม้ผลิก็จะมาเยือนในหัวใจของฉัน ร่วมไปกับดอกซากุระ ฉันเฝ้าคิดเรื่องแบบนี้เอาเองคนเดียวมาตลอด
ก็รู้ดีอยู่แล้วล่ะ ฮกเก้พูดถูกต้องแล้ว ศึกของพวกเรา Trickstar มันต่อจากนี้ไปต่างหาก
การที่ถูกเลือกให้แสดงในซากุระเฟสเอง ก็ถือว่าเป็นเกียรติมากๆเลยด้วย
ถ้าจะต้องเลือกระหว่างการชมดอกไม้ หรือซากุระเฟสล่ะก็ ไม่มีอะไรให้ลังเลเลยซักนิดว่าจะต้องเลือกอะไร
ฉันผิดเองนั่นล่ะ เพื่อที่จะทำให้ตัวเองสบายใจ เพื่อที่จะขจัดความทรงจำแย่ๆออกไป กลับทำให้ทุกคนต้องมาวุ่นวายกับเรื่องไร้สาระแบบนี้
ฉันรู้ดีอยู่แล้วล่ะ ว่าความปรารถนาของฉัน มันก็เป็นเหมือนเด็กเอาแต่ใจเท่านั้น
แต่ว่าฉันน่ะ... ที่จริงแล้ว ก็แค่อยากจะชมดอกไม้ อย่างไร้สาระกับทุกคนเท่านั้นเอง
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น