(ณ สวนสาธารณะ) (ฤดูร้อน)
เลโอ: ........
......หืม?
อะอ้าว ฟ้ามืดตั้งแต่เมื่อไหร่กันเนี่ย! แล้วที่นี่มันที่ไหนกันน่ะ?
พอรู้สึกตัวอีกทีก็ดันมาอยู่ในที่ๆไม่รู้จักอีกแล้วสิ โดน UFO ลักพาตัวมาหรือยังไงกันนะ?
อ๊ะ ความคิดเมื่อกี๊สุดยอดไปเลยแฮะ! ตอนเพิ่งตื่นนี่หัวแล่นที่สุดจริงๆด้วยสิ น่าจะเขียนบทเพลงอันแสนวิเศษออกมาได้เลย! ฉันนี่มันอัจฉริยะจริงๆ...☆
เร็วเข้า เร็วเข้า ต้องรีบเขียนบันทึกอินสปิเรชั่นเอาไว้ก่อนที่จะลืมไป! แล้วสมุดจด...
เอ๊ะ สัมภาระไม่อยู่! กระเป๋าตังค์ก็ไม่มี! สมาร์ทโฟนก็ไม่มี ไม่มีอะไรเลยนี่นา!
อ๋าาา เผลอไปทำตกเอาไว้ไม่รู้ตัวอีกแล้วสิเนี่ย?
แบบนี้ก็กลับบ้านไม่ได้สิ ทำไงดีเนี่ย? ต้องแสดงข้างถนนหาเงินเอาสินะ เอาเป็นว่าคืนนี้นอนกลางแจ้งเลียนแบบริสสึก็แล้วกัน~?
อ๋าาา โถ่ ฉันนี่มันบ้าที่สุด! ถึงจะอัจฉริยะแต่ก็บ้า! ต่อจากนี้ต้องเอาสัมภาระมัดเอาไว้กับตัวเพื่อไม่ให้หล่นหายแล้วสิเนี่ย?
...จะว่าไปแล้ว เธอน่ะ มีธุระอะไรกับฉันเหรอ?
เธอนั่นล่ะ ผลุบๆโผล่ๆอยู่ข้างหลังฉันตั้งแต่เมื่อกี๊แล้วนี่?
ค่อยยังชั่ว! ฉันไม่ได้พูดผิดสินะ! ถ้าดันเข้าใจผิดล่ะก็ มันจะน่าอายสุดๆไปเลยนี่นา?
ฉันคงจะคิดมากเกินไปสินะ! วะฮ่าฮ่า☆ ค่อยยังชั่ว ค่อยยังชั่ว~♪
...เอ๊ะ พอดูดีๆ เธอใส่ชุดนักเรียนของโรงเรียนยูเมะโนะซากิอยู่หรือเปล่า? หมายความว่าไงเนี่ย โรงเรียนเราเป็นโรงเรียนชายล้วนนี่?
แต่ว่าก็ใส่กระโปรงอยู่นี่นา เป็นเด็กผู้หญิงใช่ม้า? เอ๊ะเอ๋?
นักเรียนแผนกปกติเหรอ? ไม่สิ ชุดก็เป็นคนละแบบกันด้วย?
รอก่อน! อย่าเพิ่งบอกนะ! จะรีบเฉลยไม่ได้ อย่าทำลายจินตนาการที่แผ่ขยายออกไปไร้ที่สิ้นสุดด้วยคำตอบง่ายๆนะ!
อ๋าาา กำลังแผ่ขยายออกไปแล้ว! จินตนาการ กำลังห่อหุ้มอวกาศนี้เอาไว้! เขียนได้แน่ ถ้าเป็นตอนนี้ล่ะก็จะต้องเขียนเพลงดังๆออกแน่~☆
เอ๊ะ? เพราะตั้งแต่ปีหน้าโรงเรียนยูเมะโนะซากิจะกลายเป็นโรงเรียนสหศึกษา เธอก็เลยย้ายมาในฐานะนักเรียนหญิงหมายเลขหนึ่งงั้นเหรอ?
ก็บอกว่าอย่าเฉลยไงเล่า~ ฟังที่คนอื่นพูดบ้างสิ?
อ๋าาาา หายไปแล้ว~! บทเพลงเทพเจ้าที่จะหลงเหลือเอาไว้ในประวัติศาสตร์ ผลงานของอัจฉริยะหายไปซะแล้ว!
หายไปจากจักรวาลนี้ จากวัฏฏะนี้แล้ว! น่าเสียดาย น่าเสียดาย!
......ฮึก เอ๊ะ ก็ใช่อยู่หรอก ฉันชื่อสึกินากะ เลโอ เราเคยเจอกันด้วยเหรอ?
เดี๋ยวก่อน! ปล่อยให้ฉันคิดก่อน! คราวนี้ขอร้องล่ะ อย่าช่วงชิงปาฏิหาริย์ไปจากฉันเลยนะ!
จนกว่าจะเฉลยคำตอบ ตัวตนของเธอก็จะแผ่ขยายไปอย่างไร้ขอบเขตทั่วทั้ง "ห้วงอวกาศ" และ "แกนเวลา" ~...
ก็บอกว่าอย่าเฉลยคำตอบง่ายๆอย่าง "เพิ่งเคยเจอกันครั้งแรกค่ะ" ไง! อะไรเนี่ย!?
หืม เด็กที่ชื่อสุโอ กำลังตามหาลีดเดอร์ของ Knights อยู่งั้นเหรอ?
แล้วเธอก็เลยช่วยเขาเหรอ? ทำไมอ่ะ? คราวนี้ล่ะ อย่าเฉลยนะ ฉันจะจินตนาการเอา!
หืม เพราะเธอเป็นโปรดิวเซอร์ ก็เลยต้องพยายามรับฟังคำขอร้องของไอดอลสินะ~?
งั้นเหรอ งั้นเหรอ ก็ใช่อยู่หรอกที่ฉันเป็นลีดเดอร์ของ Knights น่ะ?
แล้วก็ อย่าพูดเรื่องของความเป็นจริงอันน่าเบื่อหน่ายเลยน่า! ให้ฉันได้จินตนาการเถอะ! ทั้งที่ขอร้องขนาดนี้แล้วแท้ๆ เจ้านักฆ่าจินตนาการเอ้ย...!
อ๊ะ คำตะกี๊เจ๋งดีนี่นา♪ แค่ตั้งชื่อเล่นเหมือนกับจูนิเบียวว่า "นักฆ่าจินตนาการ" ก็รู้สึกเหมือนจะเขียนเพลงออกมาได้แล้ว รอก่อนนะ!
มาแล้วมาแล้ว อินสปิเรชั่นมาแล้ว☆
อ๋าาา ไม่มีสมุดจดนี่นา! แต่ว่าก็ยังมีพื้นทรายอยู่!
ใช้นิ้วเขียนบรรทัดห้าเส้นกับโน๊ตเอาไว้ แล้วรีบวิ่งไปซื้อพวกสมุดโน๊ตที่ร้านสะดวกซื้อก่อนที่มันจะหายไปก็พอแล้ว!
สมบูรณ์แบบ! ไม่ว่าใครก็หยุดยั้งจินตนาการของฉันไม่ได้หรอก วะฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า....☆
ง๊ากกก กระเป๋าตังค์ก็ไม่มีนี่นา! แบบนี้ถึงจะไปร้านสะดวกซื้อก็ซื้ออะไรไม่ได้น่ะสิ ฉันนี่มันบ้าที่สุด! ผลงานของอัจฉริยะ กำลังจะหายไปแล้ว~!
แค่วันนี้วันเดียว มีอินสปิเรชั่นตั้งเท่าไหร่ ต้นกล้าแห่งดนตรีอันแผ่กว้าไร้สิ้นสุดตั้งเท่าไหร่! ผลงานแสนวิเศษตั้งเท่าไหร่ ได้หายไปกันนะ เป็นการสูญเสียของโลกใบนี้เลย...!
ขอโทษด้วยนะ เบโธเฟ่น! เคารพนายนะ วีวัลดี! รออยู่ในอนาคตทีนะ บัค! ฉันเกลียดแก โมซาร์ท!
เอ๊ะ ให้ยืมสมุดจดเหรอ? ขอบคุณนะ ชอบเธอจังเลย รักน้า! รอฉันเขียนแป๊ป เอาไว้คุยกันที่หลัง บางทีน่ะนะ!
~.....♪
...เอ๊ะ อะไรเหรอ? อย่ามาชวนคุยสิ!
ตอนนี้ฉันกำลังเขียนผลงานชิ้นเอกอยู่นะ กรรรร!
วะฮ่าฮ่าฮ่า☆ รอก่อนนะรุกะตัน ตอนนี้โอนี่จัง จะทำให้เมโลดี้แห่งรักเบ่งบานด้วยถ้อยคำที่รุกะตันถักทอขึ้นมาเอง~♪
...มีอะไรกันเล่า อย่ามาดึงเสื้อนะ! อย่ามาขัดขวางการแต่งเพลงของฉันน้าาา~!
เอ๊ะ รุกะตันก็คือน้องสาวของฉันที่แสนจะเลิฟลี่ที่สุดในจักรวาลไงล่ะ?
ถ้ามีอะไรจะต่อว่ารุกะตันล่ะก็ ฉันจะสู้ตายถวายชีวิตเอง เข้ามาเลยยย!
หืม~... เข้าใจแล้ว เข้าใจแล้ว ถ้ามีอารมณ์ล่ะก็จะโผล่หน้าไปโรงเรียนยูเมะโนะซากิบ้างก็แล้วกัน พวกคนใน Knights ก็ตามหาตัวฉันกันอยู่ใช่ไหมล่ะ ไหงเพิ่งมาทำเอาป่านนี้ล่ะเนี่ย?
ยังไงก็เถอะ ฉันว่าเจ้าพวกนั้นก็ทำได้ทุกอย่างด้วยกำลังของตัวเองอยู่แล้วล่ะนะ~?
ก็ ฉันไม่ได้สนใจการ "เล่นเป็นไอดอล" นั่นนี่นา
ถ้าอยู่ในคุกนรกอันน่าอึดอัดนั่นล่ะก็ ปีกแห่งแสงสว่างอันทอประกายที่พระผู้เป็นเจ้ามอบให้ฉัน คงจะเน่าเฟะจนร่วงตกลงมาพอดี!
ป่านนี้แล้ว ฉันก็ไม่มีอะไรจะทำให้กับพวกใน Knights ได้หรอก มีแต่จะไปเกะกะเท่านั้นล่ะ ก็ฉันเป็น "ชายที่ไม่อาจเป็นราชาได้" นี่นา...
อ๊ะ วลีตะกี๊ก็เจ๋งดีแฮะ☆
เขียนออกแน่ เขียนออกแน่! ถ้าเป็นตอนนี้ล่ะก็ต้องเขียนเพลงดังๆออกแน่! นานๆทีได้คุยกับคนอื่น ก็เป็นแรงกระตุ้นได้จริงๆด้วยนะเนี่ย!
ขอแสดงความขอบคุณให้กับการค้นพบใหม่นี้ ขอบคุณนะ ขอบคุณนะ☆
......ว่าไปแล้ว ถึงจะเพิ่งมาถามเอาป่านนี้ก็เถอะ เธอชื่อว่าอะไรน่ะ?
อันสึเหรอ! ก็ดีนี่นา! ทำไมถึงได้มีชื่อนั้นกันล่ะ?
จากมุมมองเชิงประวัติศาสตร์เหรอ? หรือแค่ตามความนิยม? หรือว่ามาจากอินสปิเรชั่น?
รอก่อน! อย่าเพิ่งเฉลยนะ!
จนกว่าจะมีเด็กโง่เง่ามาชี้บอก ราชาผู้เปลือยเปล่าก็จะยังคงสวมใส่ชุดที่งดงามที่สุดในโลกอยู่นี่นา! วะฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า...☆
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น